ေမွာ္တိုက္ထားတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ေလာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အနမ္းေတြေမွ်ာ္လင့္ေနရင္ ရွင္လြန္တာေပါ့၊

ခံစားခ်က္ကိုသြန္ခ်ထားျခင္းမရွိရင္ ဘယ္ဥယ်ာဥ္မွာမွ ပန္းမပြင့္ဘူး၊

အနမ္းေတြလည္း လြင့္ေမ်ာသြားမွာပဲ၊ ဘကုံး နဲ႔ ၀လံုး၊ ခေခြးနဲ႔ ယပင့္စသတ္ (Life & Love) ေလာက္သိရင္ပဲ

မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးကိုနားလည္သင့္ၿပီ၊

ကၽြန္ေတာ္က သံစဥ္ကို၀ယ္ခ်င္တာပါ၊ ရွင့္ရဲ႕ဘဏ့္အေကာင့္ႀကီးက ဘာလုပ္ရမွာလဲ၊

တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အသံုး၀င္ေကာင္း၀င္မွာဆိုေပမယ့္၊ ဒီအခ်ိန္မွ မဟုတ္ပဲ၊

ခံစားမႈဗီဇာ မပါခဲ့ရင္ေတာ့ ေလဆိပ္ကသာ ျပန္ပါ၊

ႏွလံုးသားတစ္စံုရဲ႕ မီးသၿဂိ ၤဳလ္ပြဲ ရွင္ႏႊဲဖို႔ မတန္ဘူး၊ ဘ၀တစ္ခုနဲ႔ မာနလဲပြဲ

ရွင္ ရဲရဲ႕လား၊ ဆူးရွိလို႔ႏွင္းဆီျဖစ္ခဲ့တာမွ      မဟုတ္ပဲ၊

(ေနာက္ပစ္ကိုျဖဳတ္၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲလို႔ေခၚ)

ေျပာပါ၊ ရွင္ ရိုးသားမွာလား၊

မာနနဲ႔ သိကၡာရဲ႕ ၀ါးမ်ဳိမႈကို အခုကတည္းက ပ်ဳိးေထာင္၊

နားလည္မႈဆိုတာ က်ားေယာင္ေဆာင္ၿပီး မျပဳစု၊

Life & Love ကို စု/တု/ျပဳ ေလာက္ဆိုရင္ေတာ့၊

ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကို ေသာ့ပိတ္၊ ႏႈတ္ခမ္းျပတ္မတတ္ပဲ အိပ္ေတာ့မယ္၊

မ်က္ရည္ဆိုတာ မရယ္ေၾကး၊ မိတ္ေဆြဆိုတာ မငိုေၾကး

လကြယ္