ပိုလွ်ံေနတဲ႔စကားလုံးအေသေတြကုိ

အစာအိမ္ (အလြတ္) ထဲထည္႔ျပီး

(ျပန္) မ်ဳိခ်ထားလုိက္တယ္

ငါ႔ရဲ႕နကၡတ္အေသေလးဟာ

တနဂၤေႏြေန႔မ်ဳိးဆုိ

တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လုိ႔

ငါ႔သတိရျခင္းေတြမွာ

သူ႔အိမ္သူ႔ယာလို

အခန္႔သား/အဆန္႔သား

ဝင္ေရာက္ေနရာယူတယ္

သိ . . . . . တယ္

သူနဲ႕ငါ႔ၾကားေအးစက္မႈေတြ

တေန႔တျခားအုံဖြဲ႔လာလုိက္တာ

ျမင္ရက္နဲ႔

လမ္းလြဲခြင္႔မရတာလဲ

ရင္နာဖုိ႔ေကာင္းတယ္ဆုိတာထက္ ပုိတယ္

. . . . . . . . . . . . ။

ဟုတ္ . . . . . . တယ္

မုိင္ေတြျခားနားခဲ႔ျပီ  

ေဝးကြာျခင္းဆုိတဲ႔မီးကပဲ

ငါတုိ႔ကုိ (ပုိ) ေဝး . . . .   ကြာ   ေစခဲ႔ျပီ

. . . . . . . . . . ။

မုန္းတယ္/မခ်စ္လုိ႔မဟုတ္ဘူး

မုန္းတယ္/ခ်စ္လုိ႔မုန္းတယ္

မွန္တယ္/နင္မမွားဘူး

မွားတယ္/ငါလဲမွန္တယ္

. . . . . . . . . . . ။

ကဲ

အဲဒီသစ္ပင္ကတိတ္ဆိတ္ျမဲ

တိတ္ ဆိတ္ လုိ႔

အသက္ရႈသံေတာင္ မၾကားရေပဘူး

သူ . . . ဘယ္သူ႔အတြက္ ရြက္ေၾကြေနပါလိမ္႔

သူ . . . ဘယ္သူ႔ကုိမ်ား အရိပ္ေပးေနပါလိမ္႔

သူ . . . ဘယ္သူ႔အတြက္မ်ား ရွင္သန္ေနပါလိမ္႔

သူ . . . ဘယ္လုိမ်ား သီး ၊ ပြင္႔ ေနပါလိမ္႔

ငါ႔ ရဲ႕

တနဂၤေႏြနကၡတ္မိထားတဲ႔. . . လူသားသစ္ပင္ေလးေရ

တစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆုိခြင္႔ျပဳပါ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ။  

နင္ အ လုိ မ ရွိ ေတာ႔ တဲ႔

ငါ႔ နား လည္ တက္ မႈ ေတြ

နင္႔ သစ္ ပင္ မွာ “အ မွတ္ တ ရ” ခ်ိတ္ ဆြဲ ထား ေပး ပါ ။

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ။

ငါကေတာ႔

ေျခရာလက္ရာမပ်က္ ေၾကကြဲရျခင္းေတြထဲမွာ

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေသဆုံးပစ္လုိက္ေတာ႔မယ္ ။

နတ္သမီး