ဇာတ္လမ္းေတြအဆက္ဆက္နဲ႔
ေတာင္ေတြအထပ္ထပ္ကို ျဖတ္ခဲ့တဲ့
ငါ့ရဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးနဲ႔မိန္းကေလး
ခု…ငါ့ကိုတိုက္စားလို႔ကြယ္…
ခံနိုင္ရည္အင္အားေတြက
တဖဲ့စီ တဖဲ့စီ ေမ်ာေမ်ာပါသြားတယ္
နင့္အျပံဳးေတြနဲ႔ေ၀းရမွာေၾကာက္လို႔
ပင္လယ္၀ေရာက္သည့္တိုင္…
ဘယ္ေတာ့မွ ငါလက္မျပဘူးကြယ္

အိပ္မက္ေတြကလွတယ္
နိုးထလာတဲ့အခါ ဒဏ္ရာေတြေပလို႔ေပါ့
ငါ့ရင္ဘတ္ရဲ႔အရိပ္က နင္တဲ့လားကြယ္
ေရွ႕မွာဘာေတြမ်ားေထာင္ေခ်ာက္ ဆင္ထားေသးလဲကြဲ႔
အရႈံးကိုရရွိေနတာေတာင္ ထပ္ထပ္ရႈံးဖို႔
ငါ ျပင္ဆင္ထားတုန္းကြယ္…

ဒီလိုပါပဲ…
ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ဆဲ အိမ္မက္ေတြရဲ႔
ေကာင္းကင္ယံမွာ ေၾကြေၾကြက်တဲ့
ၾကယ္ပြင့္ေတြရဲ႔ဆုေတာင္းက
ဒီလိုပါပဲ…
ငါေၾကြက်တဲ့အခါ နင္လိုရာကို
ဆုေတာင္းေပါ့မိန္းကေလးရယ္…

ဟိုး….ေကာင္းကင္ယံၾကီးက
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ညိႈ႔မိႈင္းလာခဲ့…
တို႔ေတြရဲ႕တိမ္အပြင့္အဖတ္ေတြက
ကဗ်ာအျဖစ္နဲ႔ ရြာခ်လို႔ေနတယ္
ကံၾကံဳရင္ ဆံုၾကဦးမွာပါလို႔ပဲ
ငါ ေျဖသိမ့္ရင္း…
ငါ ေျဖသိမ့္ရင္း…
ေရႊၾကယ္မိုး
[email protected]
www.poemyae.blogspot.com
www.shwekyalmoe.multiply.com