ၾကာၿပီကြယ္ နာရီရယ္ လာၿပီကြယ္
မိုးလည္းခ်ဳပ္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ ဒီ ဘံုဆိုင္
အျပန္လည္းေနာက္က် ရန္ျဖစ္ရ ဒီလိုည
ဘဝက ခါး ညကမ်ား မယားကိုလည္း ေၾကာက္ရ
ဒုကၡနဲ႔ငါ လူမသိပါ စိတ္ထဲမွာ
တခါးေတြက ပိတ္ အိပ္မက္ေတြက ႏွိပ္စက္
မေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေတြ စိတ္ကူးေတြက ေသ
ေနလို႔မရ ဒီ ည က်က်နန ေပ်ာက္ဆံုး
ေဘးမွ အသံေတြက တဘုန္းဘုန္း
တရံုးရံုးနဲ႔ ေနခဲ့ၾက
ေပ်ာ္စရာကို ရွာေဖြမွ စိတ္ညစ္ရတဲ့ည
လံုးပါးပါးတဲ့ အလွ
အလင္းစေတြ ေရာက္ၿပီ
မိုးေသာက္ခ်ိန္ကို ေက်ာ္ခဲ့သည္
နာရီရယ္ ၾကာၿပီကြယ္ ….။

ယြန္းအိမ္