လယ္ေျမတစ္ကြက္ ေရႊအဆင္းရယ္ ပက္လို႔

ေရႊေရာင္ေတြ ျဖန္႔ထားေလသလားပဲ!

ျပန္႔ျပ႔န္ ျပဴးျပဴးနဲ႔

တေခၚေခၚ ေမွ်ာ္ေနသလို

ျမင္မဆံုးေလေတာ႔

တလက္လက္ ထလိုက္တဲ႔

ဒီအႏွံေတြက

ေျမၾကီးမွာ ေရႊထသီးေပါ႔..

တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္း ဆူတဲ႔ အသံ

နားစည္၀မွာ ဟီးဟီး ျမည္တယ္

က်ဲသလား ပ်စ္သလားမေ၀ခြဲျဖစ္

ေနေရာင္ျခည္ႏုလား ရင္႔လားမသိ

ေလွ႔ေနလိုက္တဲ႔ အျဖစ္..

အဲဒါ စပါးေလွ႔ေနၾကတာလား…?

မဲၾကဳပ္ၾကဳပ္ရယ္

နီက်င္႔က်င႔္ အေရးျပားရယ္နဲ႔

ေျခအသြင္မွာ ရႊံနစ္ခပ္ပ်စ္ပ်စ္က

တထပ္ထပ္ ညစ္တယ္..ေအာ္

ခင္ဗ်ာတို႔ေခၽြးေတြ

နဖူး တစ္ေနရာထဲတင္ မဟုတ္ပါဘူး..

စပါးဆိုတာ သူတို႔ဆီက

အသြင္ေျပာင္း လိမ္႔ဆင္းလာတဲ႔

ေခၽြးစက္ေတြ မ်ားျဖစ္ေနမလား!

၀မ္းေရးပင္ ဆိုျငား

တစ္ေစ႔ခ်င္း တစ္ေစ့ခ်င္းအတြက္

ေက်းဇူးက တစ္ေလွၾကီးပါ..

 အို…ေရႊလယ္သမားမ်ား…