မေန ့ကလိုပဲ…
၇း၀၀ ထိုးသြားျပန္ျပီ။
လူရယ္……
အလင္းရယ္…….
လမ္းရယ္……..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို
လက္ေပးသင္ရတာ
တစ္ခါတစ္ခါပင္ပန္းတယ္။

စိတ္ကိုအိပ္ေမြ႕ခ်လိုက္ေတာ့
လူကႏုိးလာတယ္။
ေပ်ာ္လို ့…….ပါးလို ့
ရယ္လို ့…….ေမာလို ့
ဟုတ္တယ္
ဘ၀မွာ
ရယ္ရတာ ပိုပိုေမာလာတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ
တဒဂၤေသအဆိပ္ပုလင္းရယ္…..
ေဆးလိပ္အက်ိဳးတစ္၀က္ရယ္…
မိုးေသာက္ကာနီးနာရီတစ္လံုးရယ္…….။

ခ်ဥ္ခ်ဥ္တူးတူး
မူးျပီးေရာဆိုျပီး
ႏွာေခါင္းပိတ္မ်ိဳအခ်
ေပ်ာက္ေတာ့မယ့္အလင္းလို
ရင္ဘတ္ကျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူလာတယ္
ရပါတယ္………
ခင္ဗ်ားထင္တာမွန္တယ္ဆို
ကၽြန္ေတာ္မွားေပးလိုက္ပါမယ္
ရြာျပင္ကလူအတြက္
ႏႈတ္ဆက္မယ့္သူမလိုပါဘူး။

အမည္ခံလူတစ္ခ်ိဳ႕
“ဆီ” လို ့ေအာ္ေအာ္ျပီး
ငါ့အေပၚေျပးတက္ၾက
ပန္းတိုင္ကေမးတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ႕လား…
ေအာင္ျမင္မႈ႕လား….
မေျဖေတာ့ပါဘူး
ငါဟာ………
ေက်ာက္ဆူးလိုစရုိက္
ျငိမ္ငိုက္ေနရတာပဲၾကိဳက္တယ္။

လူတစ္ေယာက္အတြက္
ေျခေထာက္နဲ႔
ေျမၾကီးကိုထမ္းထားရတာေလးပါတယ္..
ဆန္႕က်င္ဘက္လူသား
ခ်ိတ္ထားတဲ့လြယ္အိတ္ထဲမွာ
အႏႈတ္လကၡဏာေတြမ်ားတယ္

အေတြးေတြ…..
ပတ္စာခြာဖ်ာလိပ္ရင္းနဲ ့
ေၾသာ္……………..
မေန ့ကလိုပဲ
၇း၀၀ ထိုးသြားျပန္ျပီ။

                                         terry(22.10.2011)10:00pm
                                          [email protected]