ျပန္ေတြးၾကည္႔လိုက္ေတာ႔
မေန႔တစ္ေန႔က အတိုင္း…
မခြဲခြာခင္အထိ ေႏြ မိုး ေဆာင္း
သံုးရာသီလံုး
ငါတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္ အိပ္မက္ေတြ
ေက်ာင္းရင္ခြင္ထက္
အ၀င္အထြက္ ေျခရာခ်င္းထပ္ရင္း…
ငါတို႔ရဲ႕ တက္ၾကြျခင္းက
ေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲမွာ…
ငါတို႔ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက
ေက်ာင္းလမ္းေလးေပၚမွာ…
ငါတို႔ရဲ႕ ၾကည္ႏႈးျခင္းက
ေက်ာင္းကင္(န္)တင္း တ၀ိုက္မွာ…
ငါတို႔ရဲ႕ စည္းလံုးျခင္းက
ေက်ာင္းေရွ႕က အေဆာင္မွာ…
ငါတို႔ရဲ႕ ဆြတ္ပ်ံ႕ျခင္းက
အေဆာင္ေရွ႕ က ဂစ္တာသံမွာ…
ငါတို႔ရဲ႕ လြမ္းေမာျခင္းက
အေဆာင္ထက္က ၀ရန္တာမွာ…
ငါတို႔ရဲ႕ နာက်င္ျခင္းကေတာ႔
ေက်ာင္းရဲ႕ အရိပ္ ခြဲခြာခဲ႔ျခင္း အတိတ္မွာ…
လြတ္ထြက္သြားမွာ စိုးလို႔
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ခါမွပဲ
ငါတို႔ရဲ႕လက္ေတြဟာ ေ၀းလို႔…ေ၀းလို႕…
အမွတ္တရေတြ
အိပ္မက္ေတြ အားလံုးဟာ
တိမ္ေတြလိုပဲ
ဖမ္းဆုပ္လိုက္တိုင္း လြင္႔ပါလို႔ သြားရဲ႕ေလ…
နားစြင္႔ ၾကည္႔ရင္ေတာင္
အသံ တစ္စြန္းတစ္စ မၾကားေတာ႔ေပမဲ႕
ဒီဘ၀ထဲ ကူးခတ္ေနရင္း
တစ္ခါ တစ္ေလ မွ
လွမ္းေငးမိရင္ေတာင္
အတိတ္ရဲ႕ ေတာအုပ္ေလးဟာေလ
အျမဲကို စိမ္း…လန္း…လို႕…။