Home
Post Masterpiece
Register
Login
အိပ္မက္ .. ပန္း
ရင္ခြင္တလင္းျပင္ႏွလံုးေၾကာလယ္၌ ေမတၱာေပါက္ေကာင္ေလညွင္းငယ္ေၾကာင့္
ခ်စ္ဦးပန္းပြင့္ ပြင့္ေလၿပီ …….
ေလတိုက္တိုင္းပင္မယိမ္းေစရန္ ငါ၏ေမတၱာအကာအရံျဖစ္ပါေစ ….
အတိုင္းမရွိရည္မွန္းေစတနာပါရွိေသာေၾကာင့္
အက်ိဳးမသိလင့္ကစား မပစ္ပါယ္ႏွင့္
ေျမစာအေသြးအသား စုပ္ယူပါေတာ့ ………
ခူးစြတ္ဖို႕အေရး ငါမစြမ္းလည္း
သဲႏွင့္မပက္ ေမတၱာေရျဖင့္
ၿငိမ္းေစမည္
အိေျႏၵျမင့္ အေနျမင့္ အလွတင့္သည့္
တန္ဖိုးသိေပသည္မို႕
ေျခြခ်ဖို႕လည္း မေတြးရက္
ႏႈတ္ယူရန္လည္း မၾကံစည္
အလိုအေလ်ာက္ ညြတ္လာမွသာ ငါ လွမ္းမည္ ……
ဆူးမ်ားပန္းမို႕ အပင္ဆတ္၍
ညြတ္ရန္အေၾကာင္းမရွိျငားလည္း
သစၥာေစာင့္သိ ေမွ်ာ္လင့္၏
အခြင့္အလမ္း တိတ္တဆိတ္ ေစာင့္စား၍
တစ္ခါမွ်ပင္ နမ္းခြင့္မႀကံဳလည္း
ကဗ်ာစပ္ရေအာင္ပင္ ျမတ္နိုးလွသည္မို႕
ခုခ်ိန္ …… ေ၀ကာလွေနေပမယ့္
ေၾကြကာက်မည့္ အျဖစ္ကိုလည္း
ေတြးပူမိေသးေတာ့ ………. ။ ။
slwal
Comment #2
တစ္ခါမွ်ပင္ နမ္းခြင့္မႀကံဳလည္း
ကဗ်ာစပ္ရေအာင္ပင္ ျမတ္နိုးလွသည္မို႕
ခုခ်ိန္ …… ေ၀ကာလွေနေပမယ့္
ေၾကြကာက်မည့္ အျဖစ္ကိုလည္း
ေတြးပူမိေသးေတာ့ ………. ။ ။
ၾကိဳက္တယ္ဗ်အားေပးသြားပါတယ္။
By: poem.poem28 at Aug 21, 2011
Comment #3
really nice.
By: ei lay at Aug 22, 2011
Comment #5
တစ္ခါမွ်ပင္ နမ္းခြင့္မႀကံဳလည္း
ကဗ်ာစပ္ရေအာင္ပင္ ျမတ္နိုးလွသည္မို႕
ခုခ်ိန္ …… ေ၀ကာလွေနေပမယ့္
ေၾကြကာက်မည့္ အျဖစ္ကိုလည္း
ေတြးပူမိေသးေတာ့ ………. ။ ။
By: May Kha at Aug 24, 2011
Comment #6
Really meaningful
By: ei lay at Dec 13, 2012
Comment #1
အားေပးသြားပါတယ္