ဘ၀အခါးေတြေၾကာင့္
လမ္းမွားေလွ်ာက္ခဲ့..သူပါ
စက္ဆုပ္ရြံရွာျခင္း…ဆိုတဲ့
အျပစ္ဒဏ္
ေမာင္..ေပးရက္ရင္
ရင္ခြင္ပိုက္ကာ….ေမ…ထိန္းသိမ္းပါ့မယ္
ဘာလိုျဖစ္ျဖစ္
ေမာင့္အတြက္ဆို…
အျဖဴေရာင္ေလး….ျဖစ္ခြင့္ရသမွ်…
….ျဖစ္….ခ်င္…ခဲ့….တယ္။

ဘ၀ျခားေပမယ့္….
……..ရင္ခြင္မျခားပါဘူး
ေမာင္က..”ေန”ဆို…..ေမက”ေနၾကာ”
ေမာင္က…”လမင္း”ဆို..ေမက”ၾကယ္ပြင့္”
ေမာင့္ရဲ႕နံေဘး..အတိတ္ေတြ
အရိပ္အျဖစ္ခ်န္ရစ္
အမွားတခ်ိဳ႕မ်ားရွိခဲ့ရင္…..
…ဖန္တီးသူ….ေမ သာျဖစ္ခြင့္ျပဳပါ။

ျမဳပ္ကြက္မ်ားစြာနဲ႕
ေလာကဇာတ္ခံုထဲ
အမွား..အမွန္..ကြဲျပားဖို႕
အျဖဴအမည္း…ခြဲျခားဖို႕
အခ်ိန္
……..အလြန္အကၽြံလည္း….
ေပး..ေကာင္း…ေပးရတတ္
အသည္းႏွလံုး..လည္း
……ေၾကြ..ေကာင္း..ေၾကြ..ရတတ္..တာမို႕
အတိတ္နဲ႕ပစၥဳပၸန္ွမွာ..
အေကာင္းဆံုးေတြသာ..ေမာင့္အတြက္
ေပးဆပ္ခဲ့ဖူးတာ…သတိရ
တစကၠန္႕စာေလာက္…ေမ့ရင္ခြင္
မွန္း….ဖတ္တတ္ခဲ့မယ္ဆို
…
ေနာက္
…….အနာဂတ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ
အျပံဳးေတြသာ…ထာ၀ရ..”ေ၀”
ေက်းဇူးျပဳ….၍..
ေမာင္……..မငိုပါနဲ႕။
(သံသရာဆိုတာ…စ၊လယ္၊ဆံုး
ေမာင့္အတြက္သာ…ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သူ
ေမ….ေၾကြလြင့္ရက်ိဳးနပ္..ပါရေစ)