ကၽြန္ေတာ္ အရႊယ္ေရာက္ေတာ ့
လြယ္အိတ္ေလး တစ္လံုး အေမဆီက
လက္ေဆာင္ရခဲ့တယ္..
လြယ္အိတ္ေလးအထဲမွာ
အေမရဲ ့..ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြ
အေမရဲ ့..ယံုၾကည္မွုေတြ
အေမရဲ ့…ေမတၱာေတြ
ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ခ်ိန္ မွာ အားေပးမယ္ ့
အေမရဲ ့အၿပံဳးတစ္ခ်ိဳ ့ေပါ့
ဒီလိုနဲ ့
အေမရဲ ့လြယ္အိတ္ေလးနဲ ့ ေလာက မာရသြန္ကို
စတင္ေလွ်ာက္လမ္းခဲ့တယ္..
တစ္ႏွစ္..ၿပီး ..တစ္ႏွစ္
ၾကာလာတာနဲ ့အမွ်
လြယ္အိတ္ေလးထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္ရဲ ့အေပ်ာ္အပါးေတြ
သာယာမွုေတြ
လိုခ်င္တပ္မက္မွဳေတြနဲ ့..က်ရွုံးမွုေတြ
၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္…
တစ္ခါတစ္ရံ အေမရဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းနဲ ့ယံုၾကည္မွုေတြ
လြယ္အိတ္ေလးရဲ ့အၿပင္ကိုေရာက္ ေရာက္သြားတယ္..
ဒါေပမဲ ့အေမရဲ ့ေမတၱာနဲ ့အၿပံဳးေတြက ၿပန္လည္ လက္တဲြ ေခၚယူခဲ့တယ္..
လြယ္အိတ္ေလးထဲက အေမရဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းနဲ ့ယံုၾကည္မွဳေတြက
၀င္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ ့ေပါ့..
သက္တမ္းၾကာလာတာနဲ ့
လြယ္အိတ္ေလးလည္း ႏြမ္းလ်လို ့လာတယ္
ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း
ေ၀ဖန္သံ..ရံွခ်သံ..
အထင္ေသးတဲ ့အၾကည့္ေတြ နဲ ့
တခါတခါဆို လြယ္အိတ္ထဲက
အေမအၿပံဳးေတြေတာင္မ်က္ရည္၀ဲလို ့
ကၽြန္ေတာ္လည္း တခါတရံ လြယ္အိတ္ေလးနဲ ့
ေ၀းရာကိုထြက္ေၿပးခ်င္မိလာတယ္.
ဒါေပမဲ ့လြယ္အိတ္ေလးကိုစြန္ ့ခြါလိုက္ရင္
လြယ္အိတ္ထဲက အေမအၿပံဳးေတြနဲ ့ေမတၱာေတြ
ေပ်ာက္ဆံုးသြားမွာ ေ၀းကြာသြားမွာ
ေၾကာက္ရႊံမိတယ္
ေနာက္ဆံုး..ေလာကလမ္းေပၚ..တစ္ေယာက္ထဲ
လြယ္အိတ္ေလးလြယ္လို ့ ။ ။(လုလင္ငယ္ေသြး)