တစ္ ခါ တစ္ ခါ
ကဗ်ာ ဆရာ ေတာင္ မျဖစ္ ခ်င္ ေတာ့ ေလာက္ ေအာင္
ငါ…ကာ ရန္ ေတြ ကို မုန္း မိ တယ္၊
ရင္ ခုန္ သံ ေတြ ဆိတ္ သုဥ္း
အရွုံ း ေတြ ေပြ ့ ပိုက္
ငါ စေတး လိုက္ ရတဲ ့ သံေယာဇဥ္ ေတြ
ငါ ေတြး လုိက္ ရတဲ ့ ပယင္းေရာင္
မ်က္ရည္ စက္ ေတြ နဲ ့
ငါ မက္ ခဲ ့ ဖူး တဲ ့ ပန္း ႏု ေရာင္ အိပ္ မက္ ေတြ…
ရေကာင္း ေစ ရယ္ လို ့ လည္း
မသတ္ မွ တ္ ခဲ ့ပါ ဘူး
ဒါေပ မယ္ ့
ငါ့ လက္ က ထြက္ တဲ ့
ကဗ်ာ တစ္ ရြက္
ကမၻာ တစ္ ဖက္ မလင္း လက္ ႏိုင္ ရင္ ေတာင္
ေမွာင္ ေန တဲ ့ ငါ့ အခန္း ေလး
အလြမ္း ေတး တစ္ ပုဒ္ နဲ ့ ေႏြး ခ်င္ တယ္….။  ။