ေႏြအခါ 

ေလာင္ကြၽမ္းေနတဲ့ ေနကို

အံတုေပမဲ့ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင့္ခံႏိုင္မလဲ…

“အခ်ိန္က်လာခဲ့ျပီ..”

တစ္ေဆာင္းတြင္းလုံး တြဲခိုခဲ့တဲ့

လြမ္းဆြပ္ဖြယ္ ပင္ညြန္႕ေလးကိုႏႈတ္ဆက္

“ဟုတ္ကဲ့.. က်မသြားရေတာ့မယ္..”

ေစာင့္မေနပါနဲ႕ေတာ့..

အသစ္ေတြၾကား အပင္ေလး

ဆက္ရွင္သန္ပါေတာ့။

ဒီတစ္ေႏြကုန္ေတာ့.. 

မိုးေရစက္တို႕လာမွာေပါ့ကြယ္။

ဟန္ေဆာင္ကာ မာန္တင္းေပမဲ့

တစ္ေျမ့ေျမ့နဲ႕ ေလာင္ကြၽမ္း

က်မ မ်က္ရည္ သူဘယ္ျမင္လိမ့္မလဲ..

ဒါေပမဲ့

ႏွင္းဆိုတာ  အခ်ိန္တန္ရင္

က်ျမဲ က်ဆဲပါပဲ..

ေဆာင္းေလအေဝွ႕မွာ

လွပစြာ မယိမ္းမယိုင္ကႏိုင္ေအာင္

ႏွင္းပြင့္ေလးတစ္ပြင့္..

ျပင္ဆင္ရဦးမယ္။

ေနာင္တစ္ၾကိမ္

သစ္ပင္တို႕ အသက္မဲ့..

ကတၱရာလမ္းတို႕ထက္

ေရာ္ရြက္ဝါတို႕ဖုံးတဲ့တစ္ေန႕ေတာ့

က်မ ျပန္လာခဲ့မယ္။        ။

*Snowflake*

21/07/11 10.46 am (GMT)