အေမ.
စည္းစိမ္..တံတိုင္းတို႕ရဲ႕ကာရံ..ေအာက္..က်ေပ်ာက္သြားတဲ့
ေႏြးေထြးျခင္းေတြ..ေနာက္…မွာ……..
ကေလးသာသာ..အေတြးတခ်ိဳ႕နဲ႕..ေျဖ…မသိမ့္ႏိုင္ေအာင္
ကၽြန္ေတာ္…ငိုေနခဲ့ပါတယ္………..

အေမ…………
ခပ္ဆိုးဆိုး..သမီးေလးမို႕
ထပ္တိုးျပီး..ေရႊခ်ထားဖို႕..မလိုပါ…
တကယ္ေတာ့..ကၽြန္ေတာ္..လိုအပ္ေနတာ……….
ခိုလွံုခြင့္ရ…..အိမ္..ေသးေသးရယ္………..
……………………………….
ဘာမွမလုပ္တတ္တဲ့အေမ…..
ဘာမွလုပ္စရာမလိုပါ……………
………………ေ-ာက္သံုးမက်တဲ့ကၽြန္ေတာ္
ဘာမွအျဖစ္မရွိရင္ေတာင္
တံတိုင္းအျဖစ္ကာရံ…ေသြးေခၽြးတခ်ိဳ႕ေအာက္မွာ
ေအးျမေစ…ဖို႕..မိုးရံကာထားမွာပါ……….
ကၽြန္ေတာ္…….ရွိပါတယ္……အေမ.
ဆိတ္ျငိမ္ေသာ…….ျပစ္ဒဏ္ေတြေအာက္မွာ
တိတ္တိတ္ေလး………ငိုေနတတ္တာကလြဲရင္ေပါ့။

အေမ…………
ကၽြန္ေတာ္………အခ်စ္ေရးကံမေကာင္းဘူး
ခံႏိုင္ရည္လည္း..မရွိေတာ့ဘူး…
ကယ္ပါဦးဆိုကာ
အေမ့ရင္ခြင္ထဲတိုးလို႕…ခၽြဲႏြဲ႕ခ်င္ပါတယ္
ဒါေပမယ့္…………………………….
……ဇရာ…ေတြ..စကားေျပာလာတဲ့..
အေမ့မ်က္ႏွာရဲ႕အေရးအေၾကာင္း.ေနာက္
ကၽြန္ေတာ့ေၾကာင့္ဆိုတာ..ကပ္ပါမလာေစခ်င္လို႕
…………………………………….
အေမွာင္ထဲမွာပဲ..ကၽြန္ေတာ္………..ငိုေနခဲ့..ပါရေစ။

အေမ…………..
ကံဆိုးမသြားရာ..မိုးေတြလိုက္ရြာ
ျခိမ့္ျခိမ့္သည္းေသာ…မိုးစက္မ်ားေအာက္
ၾကံ႕ၾကံ႕ခံ….အားတင္းေပမယ့္
မိုးျခိမ္းသံေတာ့………….ကၽြန္ေတာ္….ေၾကာက္တတ္ခဲ့လို႕
ငိုသံသဲ့သဲ့ကို…..ကန္းေယာင္ေဆာင္ေပးပါ……….
ေတာင္းပန္ပါတယ္……….အေမရယ္။

အေမ
ေပ်ာ္ပါျပံဳးပါ…အားပါးတရရယ္ေမာပါ
စားပါေသာက္ပါ….သက္တမ္းရွည္စြာေနထိုင္ပါ
မမွုပါဘူး……ဗ်ာ…ေလာကဓံဆိုတာကို
………
ေကာင္းကင္မရွိေတာ့တဲ့ၾကယ္…
အလင္းေပ်ာက္လို႕………
ေၾကြလြင့္………..ေနာက္ကြယ္မွာ……….
ကၽြန္ေတာ္……………………………
ငိုေနခဲ့ရတာကလြဲ………………..
အေမ့ရဲ႕ဒီမိုး…က..
ဘယ္တုန္းကအျပံဳးပ်က္ဖူး..အရယ္ရပ္ခဲ့ဖူးလို႕လည္း???
……………………………….
……………………….
………………………………..
အေမသာ………ရွိေနမယ္ဆို
ယိုင္နဲ႕..ေနလည္း….ျပိဳလဲ..မယ့္သူမဟုတ္
အေမသာေပ်ာ္မယ္ဆို
ဆူးအျပည့္နဲ႕လမ္း….ေမာ္..နင္းမယ့္သူ
ကၽြန္ေတာ့္ကို…ပူပန္ျခင္းအလ်င္းေလ်ာ့
…………………………
ညညဆို….ၾကိတ္ၾကိတ္…ငိုေနခဲ့ရတာကို…..
လ်စ္လ်ဴရွုလို႕………………….
…………………………………………….
ကၽြန္ေတာ့္…ပန္းတိုင္မွာ..အေမ့အနမ္းေတြ..စိုက္..ၾကိဳပါ..။

(ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္ကို…..မွန္းလို႕…တမ္းေမွ်ာ္………
ငို…………ေန…………….ခဲ့………ရ……………..တာ…ေတာ့….
အေမ…………မသိေယာင္…ေဆာင္..ေပးပါ…ဗ်ာ…
ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ေကာင္းကင္..ရယ္………ေပ်ာ္ေနပါေစ)

္

………………………………………