မဆံုႏုိင္ေတာ့ဘူးလို ့ပဲ…ထားပါ။
ႏႈတ္ဆိပ္ျခင္းေတြနဲ ့
ရပ္ေနသူႏွစ္ေယာက္ၾကား
ျဖတ္တိုက္သြားတဲ့ေလညွင္းမွာေတာင္
သူစိမ္းဆန္မႈဇာတာေတြပါေနတယ္…။

ဆန္ ့က်င္ဘက္ေတြပဲလင္းေနတဲ့
ေကာင္းကင္နွစ္စင္းဟာ
ငါမမွားဘူးဆိုတဲ့အတၱ
ေၾကြေၾကြက်ေနတဲ့မာနေတြနဲ ့
သံေယာဇဥ္လက္က်န္ေတြကို
ခါခါခ်ေနတယ္…………။

ဖိတ္တ၀က္စင္တစ္၀က္နဲ ့
စကားလံုးေတြျပန္ ့က်ဲ
ရြာခ်ေတာ့မယ့္မ်က္၀န္းထဲမွာ
ေႏြရာသီေတြ……..
လိုတာထက္ပိုျပီး…သည္းလာတယ္။

လွည့္ထြက္သြားျပီဆိုတာ
သိေနလွ်က္နဲ ့ေတာင္
ျပန္လွည့္ျပီးမ်ားေခၚေလမလားလို ့
စံုလံုးကန္းယံုၾကည္ခ်က္ေလးနဲ ့
မ်က္စိတစ္ဆံုးေတြးေနမိေသးတယ္…..။

သိလိုက္ပါျပီ……….။
အသဲကြဲတယ္ဆိုတာ…
ငါရင္နဲ ့ရင္းျပီးၾကဲတဲ့ပ်ဳိးမွာ
ဆံုးရႈံးျခင္းေတြပဲ..
မ်ဳိးေအာင္တယ္ဆိုတာ…………..။

ထြက္မသြားနဲ ့…………
မတားေတာ့ဘူး။
ျပန္လာခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ျပန္လာပါ။
ေတာင္းပန္တယ္ဆိုတဲ့စကား……..
မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး။
အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြကိုပဲနားလည္ခ်င္တာပါ။

ဒီေန ့ကစ……………….
ငါ့ႏွလံုးသားကို
တံခါးအေသပိတ္လိုက္ျပီ။
ေရာ့……ယူသြား………..
ငါ့တံခါးမွာခတ္ထားတဲ့
ေသာ့အပိုတစ္ေခ်ာင္း………………….။

                                                  
                                                         terry(22.5.2011)9:30pm