လမ္းၾကဳံၿဖစ္ၿဖစ္
လုိက္ခဲ႔ပါရေစ…..
ဒဏ္ရာေတြေဆာင္းထားတဲ႔လူငယ္တစ္ေယာက္
အတိတ္ေတြကုိေနာက္ေကာက္ခ်ခ်င္လြန္းလို႔
ဒီလမ္းဆုံကေန လမ္းၾကဳံၿဖစ္ၿဖစ္
ေခၚသြားေပးပါ….။

ၾကဳံရင္ေၿပာေပးပါ…
ထားခဲ႔တဲ႔ေနာက္
က်ြန္ေတာ္ကဗ်ာမွန္မွန္လဲေရးၿဖစ္ပါတယ္
စာမွန္မွန္လဲက်က္ၿဖစ္ပါတယ္
အခ်ိန္မွန္မွန္လဲသတိရပါတယ္
ေနာက္….
ခဏၿဖစ္ၿဖစ္ ေတြ႔ခ်င္ေသးလုိ႔
သူရွိတတ္တဲ႔ေနရာ
မၾကာမၾကာလဲေရာက္ၿဖစ္ပါတယ္…။

သူေပ်ာ္”စံ” ဖုိ႔အတြက္
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိယ္ “ခံ” ပစ္လုိက္တယ္
၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခုမဟုတ္ရပါဘူး
ေနေပ်ာ္သေလာက္စြန္႔လႊတ္မွဳအၿဖစ္
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ နာမ တပ္တယ္။

အစြန္းတစ္ဖက္ဆီဆုိမွေတာ႔
ဘယ္ေလာက္ေ၀းတယ္တုိင္းတာမေနေတာ႔ဘူး
ထသြားထလာသံေယာဇဥ္ မ်ဳိးမဟုတ္ခဲ႔ေတာ႔လဲ
အမွတ္တရေတြၾကဳံတုိင္းသတိရ
က်ြန္ေတာ္….
ေၿပာမၿပတတ္ေအာင္ကုိ “လြမ္းတယ္”။

ေယာက်ာ္းမာနေတြခြာခ်
အခ်ိန္မေရြး၀င္လာခြင္႔ရေအာင္ေတာင္
တံခါးေတြဖြင္႔ထားမိေသးတယ္
ကုိယ္႔အတၳနဲ႔ကုိယ္ရူးေနတဲ႔လူေတြၾကား
ၾကဳံသလုိအတၳေတြလက္လီဆြဲသုံး
အမွားေတြနဲ႔႔ပဲနပန္းလုံးရတာမ်ားတယ္…။
ေကာင္မေလးရယ္
တကယ္ေတာ႔
မီးခုိးေတြနဲ႔လူဆုိတာ
ရင္တစ္ခုလုံးပူၿပီးၿဖစ္ခဲ႔ရတာပါ…။

ကုိယ္႔ရာသီကုိယ္ေရြးဖုိ႔
တိမ္ေတြၾကားထဲက်ြန္ေတာ္၀င္ “အုံ႔” ၾကည္႔ၿဖစ္တယ္
သူုတုိ႔ေတြ…
လမ္းၾကဳံလုိက္ဖုိ႔ေလကိုေမ်ွာ္လင္႔ေတာင္႔တ
က်ြန္ေတာ္႔လုိ “ေမ်ာ”မွာမေၾကာက္ၾကဘူးထင္ပါရဲ႔။

က်ြန္ေတာ္
မိုးသည္းတာကုိလဲမၾကိဳက္သလုိ
နွင္းခဲတာကိုလဲမၾကိဳက္ပါဘူး
ေႏြေန႔ခင္းမွာေလာင္က်ြမ္းပစ္တာေတာင္
အုိး…………
က်ြန္ေတာ္ဆုိတဲ႔ေကာင္
အလြမ္းတပုံတပင္နဲ႔
ေအးခဲထုံက်င္ေနလုိက္ပုံမ်ား…။

ဘယ္သူမွမရည္ရြယ္ခဲ႔သလုိ
က်ြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လဲသတိမထားလုိက္ဘူး
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိၿပန္ခ်ည္ေနမိေတာ႔မွ
ၿဖည္ရအခက္…..ရုန္းရအခက္…..
…
ေနာက္ေတာ႔လဲလုံးေထြးရစ္ပတ္
က်ြန္ေတာ္သူတုိ႔နဲ႔ပဲလမ္းၾကဳံလုိက္လိုက္ေတာ႔တယ္…။  ။

                                                                ေနညိဳ

( က်ြန္ေတာ္ေက်ာင္းစာေတြကတစ္ဖက္ သင္တန္းစာေတြကတစ္ဖက္နဲ႔ ကဗ်ာေရးဖုိ႔အခ်ိန္လုံး၀မရွိလုိ႔ကဗ်ာမေရးနုိင္တာလဲၾကာပါ
ၿပီ..။ ဒါေပမယ္႔ ေရးခ်င္စိတ္က အရမး္ ၿပင္းၿပေနလုိ႔ အဲလုိစာေတြနဲ႔လုံးပန္းေနရတဲ႔ၾကားကေနပဲ ဒီကဗ်ာေလးေရးၿဖစ္လုိက္တာပါ…။
ၿဖစ္သလုိေရးလုိက္တာမဟုတ္ေပမယ္႔ က်ြန္ေတာ္ေရးခ်င္သေလာက္မၿဖစ္လုိက္ပါဘူး။ဒါေပမယ္႔လဲၿပန္စိစစ္ခ်ိန္က မရွိေတာ႔လုိ႔ပါ…။
ဟယ္…. ေကာင္ေလး စာေတြအရမး္ၾကိဳးစားေနတယ္လုိ႔လဲမထင္နဲ႔ဦးေနာ္ 😛  ရသတစ္ခုေပးစြမး္နုိင္ဖုိ႔မေသခ်ာတာေတာင္ အနည္း
ငယ္သည္းခံေပးၾကပါ …ခင္ဗ်ာ ….:)    )