သစ္သီးေတြကစကားမေျပာတတ္တာ

ေမွာ္ဝင္ေနလို႕

ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲခုဆိုစတင္ပါျပီ။

အခ်ိန္ကိုမသိပဲကခုန္ၾက၊

ပုပ္ေသြးေဆြးေျမ့သြားတဲ့အထိ

ငရဲရဲ့အျမင့္ဆုံးဘံုကိုေရာက္ရွိသြားခဲ့

သင္ဟာက်ဳပ္ကိုေခြၽတာစြာစားသုံးႏိုင္လိမ့္မယ္

သုသာန္ကမသယ္ေဆာင္ခင္ထိကြယ္။

ကမၻာကလည္းအစိမ္းလိုက္စားဖို႕ေစာင့္ေနတယ္

ဒဏ္ရာရသြားတဲ့အခ်စ္အတြက္

လူသားအစနေတြလိုတယ္။

ဂုဏ္သိကၡာေပၚကတစ္လိမ့္ေကာက္ေကြးျပဳတ္က်

အသြားမေတာ္တစ္လွမ္းလို႕ေျပာခဲ့ရဲ့သား

ေနာက္က်တဲ့ေျခေထာက္သစၥာေဖာက္လို႕ေျပာခဲ့သား။

မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ဗဟိုခ်က္မကသူ႕ခႏၵာကိုယ္တဲ့

အသားတစ္ေတြထြက္က်ပုပ္သိုးသြားမလား

မိႈေတြတက္၊ အရည္ေပ်ာ္က်၊မေကာင္းတဲ့ပိုးမႊားေတြက

ငါ့အသည္းႏွလုံးထဲဝင္ေပါက္ကြဲပ်က္စီးသြားရ

ဒီအလင္းေရာင္ဟာအေမွာင္ကိုထြန္းလင္းေပးတယ္

အေမွာင္ဟာဘယ္ေတာ့မွနားမလည္တတ္ခဲ့ဘူး။

နင္သာငါ့ကိုယူေဆာင္ႏိုင္တယ္

ေသျခင္းတရားလက္မကမ္းခင္

အဲဒီေတာ့ငရဲကိုျမင္ရဖို႕

ငါဟာေကာင္းကင္ေပၚကိုပဲေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့မယ္။

MSH~

*inspired from \MM/