ပန္းပြင့္႐ွိမွ၊ ရနံ႔ရတာ၊
မဟုတ္ပါဘူး၊ ဖူးသည့္တငံု၊
ထံုသည့္တပြင့္၊ နမ္းခြင့္တ႐ိႈက္၊
ရ႐ွိခိုက္မွ၊ ထာဝရတည္၊
ကာလ႐ွည္လ်ား၊ ႏွလံုးသားမွာ၊
စြဲၿမဲစြာျဖစ္၊ ထံုနံ႔ယစ္ေဝ၊
ပ်ံ႕ဆြတ္ေစ၏၊ ခ်စ္သူသိေလ။ ။

မ်က္ႏွာေတြ႔မွ၊ ျမင္ခြင့္ရတာ၊
မဟုတ္ပါကြယ္၊ ဘယ္ကိုေရာက္ေရာက္၊
ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး၊ အေတြးမွာ႐ွိ၊
အၾကည့္မွာျမင္၊ သူပဲထင္တယ္၊
ေကာင္းကင္လိုပဲ၊ ေမာ့ၾကည့္ဆဲမွာ၊
ေတြ႔ႏိုင္ပါ၏၊ ခ်စ္သူသိေလ။ ။

အသံၾကားမွ၊ နားမွာဆတ္ဆတ္၊
ၾကားလာတတ္တာ၊ မဟုတ္ပါေလ၊
စမ္းေရသံၾကား၊ သူ႔စကား႐ွိ၊
ငွက္၏ေတးမွာ၊ သူ႔သံသာေတြ၊
ႏႈတ္ေခြ်စကား၊ နားမွာတီးတိုး၊
ဟိုးအရင္လို၊ ႐ႊင္ခ်ိဳၾကည္ျမ၊
ၾကားေနရ၏၊ ခ်စ္သူသိေလ။ ။

ခ်စ္သူသိေလ၊
သတိရလွ်င္၊ ေဒသအကြာ၊
ေနရတာကြဲ၊ ဘယ္လိုကြဲကြာ၊
ဘယ္ေလာက္ကြာမလဲ၊ ဘယ္မွာျဖစ္ျဖစ္၊
တြယ္တာရစ္ငင္၊ ထာဝရထင္ေသာ၊
ရင္ထဲအရိပ္၊ စြဲလန္းစိတ္ျဖင့္၊
အိပ္မက္တိုင္းမွာ႐ွိေနသူ။ ။

ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)