သတိရတယ္ ….. ရိုစီ
ငါ နင့္ကို သတိရတယ္
နင့္ကို ငါ သတိရတယ္
သတိရတယ္…… ရိုစီ
သတိရတာ က ငါပါ
နင္ပါ ထိခိုက္ သြားလို့လား
အခ်ိန္တိုင္း နင့္ကို သတိရေနတယ္ ဆိုတာ နင္သိေနတယ္ေပါ့
စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေနလို့လား
ငါ့ အေႀကာင္း ေတြးမိရင္ 
နဲ နဲ ေလးေလာက္ အဟဲ ရင္ခုန္ေနတုန္းမလား
အေနမနီးႀကလည္း စိတ္စိတ္ခ်င္း အဆက္အသြယ္ မျပတ္ေႀကးေနာ္ ။

သတိရတာ လြန္လြန္းေနမလား မသိ
နင့္ကို သတိရမိတိုင္းေလ ငါ “ဟိုေလ … ဟိုဟာ“
ဒါေပမယ့္ ငါ နင့္ကို သတိရ ေႀကာင္း စာပို့မလို့
ဒို့ အဆင္သင့္ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္တုန္းကမွ နင့္ဆီ
ငါ့ သတိရစာေတြ မေရာက္ခဲ့ဘူးေနာ္ ။

အဆီအေငၚမတည့္တဲ့ စကားေတြက ရင္ထဲကလာတာ မဟုတ္ဘူး
နဂါးလို အႀကည့္ရိုင္းေတြ ဘယ္တုန္းကမွ မေပးဘူး ဒါလည္း
နင္သိတယ္
နင္သိေနတယ္ ……
ဒါေပမယ့္
ငါ့ကို နင္မယံုဘူး
မယံုတာလား မယံုႏိုင္တာလား မယံုခ်င္တာလား
ငါ နင္ကို သတိရတာ
နင္သိတယ္
ဒါေပမယ့္ နင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလား
             နင္ မသိခ်င္တာလား
             နင္ မသိႏိုင္တာလား
နင္ ဥေပကၡျပဳသြားေလျပီလား စိုးတ ထိတ္ထိတ္နဲ့
အိပ္မရတဲ့ ညေပါင္းလည္း ရိွတယ္ ။
ေနာက္ဆံုး အရိုးရွင္းဆံုးနဲ့ မင္းကို ဖြင့္ေျပာရရင္
” ငါ နင့္ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ ”
ဒီလို ဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္ နင္ယံုႏိုင္မလား
ခ်စ္တယ္ ဆိုတာကို သြယ္၀ိုက္ မေရးဖြဲ႔ တတ္
ခိုင္းႏိႈင္းလည္း မေရးဖြဲ႔တတ္ခဲ့
ဒဲ့ ေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္ ဒီမွာ အသံုးခ်လိုက္ရတာေပါ့ ။

ထားပါေတာ့ ေလ
နင္ သိတာ မသိတာ ထား
နင္ ယံုတာ မယံုတာ လည္း ဒီအတိုင္းေလးထား
အရင္တိုင္းေလးပဲ ေနႀကရေအာင္လား
ဒါေပမယ့္ သတိေတာ့ ထား
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေဒါက္ျမင့္ စီးျပီး လမ္းေလွ်ာက္ မထြက္နဲ့
သတိေပးတာ မဟုတ္ဘူး နင္ မစီးတတ္တာကို သိလု့ိ
နင္ ေခ်ာ္လဲ အရွက္ကြဲမွာ မျမင္ခ်င္လို့
သတိရတာကို
အလြန္အကြ်ံ့ မေရးဖြဲ႔ ခ်င္ဘူး
သတိရတာ က သတိရတာပဲေလ
ကိုယ္က သတိရတာေလ
(၁၁ မတ္၊ ၂၀၁၁) တမ္းခ်င္း