“မနက္ အိပ္ယာထက္ ႏိုးရခက္

အိန္ဂ်ယ္ဆိုတဲ့ နတ္သမီး တစ္လက္

အိမ္မက္ထဲထိ ၀င္ေႏွာင့္ယွက္

အရမ္းသတိရတယ္ နတ္သမီး

မေမ့ႏိုင္ေတာ့ဘူးဒီတစ္သက္”

အေသးစိတ္ မသိတဲ့ နတ္သမီးအေႀကာင္းက

ငါ့ႏွလံုးသား တစ္ခုလုံး ႀကီးစိုးလို့ေနသည္ ။

မိုးလင္းက မိုးခ်ဳပ္ ဒီဆန္ျပဳတ္

မနက္စာလည္း ဒါ

ေန့လယ္စာလည္း ဒါ

ညေနစာ စားေတာ့လည္း ဒါ

သူ႔ အႀကိဳက္ အသားဟင္းက မပါ

အစားကလည္း ေကာင္းေပ့ဆိုမွ စားခ်င္

အလုပ္ဆိုလည္း မယ္မယ္ ရရ မလုပ္ကိုင္

တစ္ခါတစ္ခါ အြန္းလိုင္းေပၚတက္ျပီး ဆရာလုပ္ခ်င္

ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလုပ္မရွိမွန္း မသိ ရိုးသားတယ္ထင္

ဆန္ျပဳတ္စားလို့ ဗိုက္ျပည့္သြားရင္ စိတ္ကူးက ယွဥ္

စိတ္ကူးထဲတင္

ျပစ္မႈႀကဴးလြန္ နတ္သမီးကို ျမင္ ………..။

”တစ္ခါ တစ္ခါ ေပၚလို့လာ ငါ သာျမင္

ရုပ္ရွင္ ပိတ္ကားေပၚက ေရႊေရာင္အလွနဲ့ အိျႏၵေက်ာင္ဇင္ (ကာရံညီသြား ေအာင္လို့)ကို

နတ္သမီးလို့ ထင္ ”

ေနာက္ေန့ ျပန္မေတြ႔ ရေတာ့ဘူး

ျပန္မေတြ႔ ရေပမယ့္

ႏွလံုးသားက နတ္သမီးကို

ေမွ်ာ္လင့္ ေမွ်ာ္လင့္ ေမွ်ာ္လင့္ လို့……

ႏွလံုးသားက အသိအမွတ္ျပဳတဲ့

နတ္သမီးကို ငါ့စိတ္ထဲက ေဖ်ာက္မရေတာ့ဘဲ

သတိရဆဲ သတိရျမဲ သတိရလို့ေနသည္…။

လာမယ့္ မတ္လဆို(ေႏြရာသီေရာက္ေတာ့မယ္)

နတ္သမီးနဲ့ေတြ႔တာ တစ္ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္….

” အခ်ိန္ဆိုတဲ့ အရာက အခ်စ္ကို ေမြးဖြား

 အခ်စ္ကို ျပန္ယူသြား…… တတ္သည္”

တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ

ႏွလုံးသားမွ အလိုလို စီးက်လာတဲ့

အခ်စ္ကို ဘယ္လိုမွ ဘယ္သူကမွ ဖ်က္ဆီး

ျပန္မယူသြားႏိုင္ေတာ့ဘူး……..။

ဒါဟာ နတ္သမီး အေပၚ စင္စစ္ ငါ့ရဲ့ ခ်စ္ျခင္း

၂၃ ရက္ ၊ မတ္လ ၊၂၀၁၀ ခုႏွစ္ (အမွတ္တရ)