ပထမဆံုးသကၠရာဇ္…….။
ကံတရားက
ခြဲခြာျခင္းကိုယူငင္ဖို႔အတြက္
ေတြ႕ဆံုျခင္းကိုလက္ေဆာင္ပါးလိုက္တယ္။

ကိန္းဂဏန္း8လံုးအျဖစ္နဲ့
က်ိန္စာသင့္စီးခ်င္းကို
ငါ့ႏွလံုးသားမၾကားရုံေလးပဲ
အသံတိတ္စစ္ေၾကျငာခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့..။

ေလလႈိင္းကိုအပိုင္စားတဲ့
ယႏၱယားတစ္ခုရဲ့ေအာက္မွာ
ယံုၾကည္မႈေတြအုပ္မိုးရင္း
ေ၀ါဟာရတစ္ခုကို
 ႏွစ္ေယာက္အတူစိုက္ပ်ဳိးခဲ့ဖူးတယ္..။

စိတ္ကူးနဲ့ေတာင္မေ၀းခ်င္လို့
သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔
ေကာင္းကင္နက္ရင္ေရာက္လာမဲ့
အိပ္ရာ၀င္ခ်ိန္ရုိးရာကိုေတာင္
ႏွစ္ေယာက္အတူ မုန္းတီးခဲ့ဖူးတယ္…။

ကံတရားဟာ…
လမ္းေျဖာင့္ေျဖာင့္မွာ
ကားေမာင္းသလို
ေရွ႕ကိုၾကိဳျမင္ရရင္လည္းေကာင္းမယ္….။

အခ်စ္ဆိုတာ
မီးစတစ္ဖက္ ေရမႈတ္တစ္ဖက္နဲ႔
ငါ့ရင္ကိုအစိမ္းတိုက္ထားတဲ့
ကေ၀မေလးအတြက္
ေမြးရာပါလြမ္းခ်င္းဆိုတာ…
ျပာက်မွပဲ
ငါ့ရင္ကိုေလာင္တဲ့မီးမွန္းသိတယ္….။

ဒုတိယသကၠရာဇ္….
ေ၀းကြာဖို႔အတြက္ဇာတ္ကို
ဒါေပမယ့္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ့စတယ္။

အခိုင္အမာေဆာက္တည္ခဲ့တဲ့
အိမ္တစ္လံုး….
ဗလာဟင္းလင္းရာသီဥတုေၾကာင့္
စကၠန္႔30ေလာက္နဲ့ျပိဳႏုိင္တာ
ငါ့ႏွလံုးသားနဲ့ျမင္ဖူးခဲ့ျပီ…..။

နင္သိခဲ့တဲ့အမွန္တရား
ငါမသိခဲ့တဲ့အမွန္တရား
တကယ္ေတာ့ ေက်ာျခင္းကပ္ရုံေလးပဲျခားတယ္..
နင္ေရာငါပါၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့
မွန္ဘီလူးတစ္ခုရဲ႕ေအာက္မွာ
မျဖစ္ႏုိင္ျခင္းဆိုတဲ့ ေတးသြား
ထင္ထားတာထက္ပိုၾကီးေနမွာ အမွန္ပဲ…။

တစ္ခုေလာက္ေတာ့ေမးခ်င္တယ္
အသင္လက္ဦးဆရာ……
စြဲလမ္းသတိရတတ္ျခင္းကို
သင္ၾကားေပးခဲ့ေပမယ့္
နာက်ည္းျခင္းကိုဗဟိုျပဳ၍
ခြင့္မလႊတ္မုန္းတီးတတ္ျခင္းကို
သင္ၾကားရန္ အသင္တကယ္ပဲ
ေမ့ေလွ်ာ့ေနခဲ့ျခင္းေလာ…။

တစ္ေယာက္အခ်စ္ကိုတစ္ေယာက္
ျမင္ရမဲ့အစား..
တစ္ေယာက္မာနကိုတစ္ေယာက္
အဓိကထား..
ျဖစ္လာမဲ့ကံတရားမွာ
ဘယ္သူမွားမလဲပဲ ေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္တာကိုး။
သံသယအၾကည့္မွာ
သံသယအေရာင္ပဲရွိတာ
နားလည္သြားျပီ….။

ျပန္စဥ္းစားတိုင္း
စိုထိုင္းမႈ႕ေတြနဲ့ငါ့မ်က္၀န္းေတြ
အေငြ႕ပ်ံလာတတ္ေပမယ့္
ဆက္ျပီးစဥ္စားရင္း…
ဆက္ျပီးစဥ္းစားရင္း……

ဒီလိုနဲ့ပဲငါတို့တေတြ……..

ဒ ီ လ ိ ု န ဲ ့ ပ ဲ င ါ တ ိ ု ့ တ ေ တ ြ ………………..။

                                                                                       terry

(2010.10.13 ရက္ေန႔၌ ႐ုတ္တရက္ ကြယ္လြန္သြားေသာ ႏွလံုးသားတစ္ခုအား ရည္စူး၍ ေရးဖြဲ႕ထားျခင္းျဖစ္သည္…….။)