Professional Authors

အခ်စ္က ဒဏ္ခတ္လိုက္ျပီ—

အခ်စ္က ဒဏ္ခတ္လိုက္ျပီ

 

                   ဟင္—“ အံ့ၾသထိတ္လန္႕စြာညည္းညဴသံနဲ႕အတူ ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြျပာေ၀သြားခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္မ်က္ရည္ပူေတြက အတားအဆိီးမဲ့စြာစီးဆင္းလာသည္။ကၽြန္မခႏၵာကိုယ္သည္ ေလထဲမွ ျမဴမႈန္ေလးလို ျဖစ္သြားသလို—-ေရစီးနဲ႕ေမ်ာသြားတဲ့သစ္ရြက္ေျခာက္ေလးလိုေပါ့ပါးသြားလိုက္ ေလးပင္လာလိုက္။ ေသခ်ာ တာကေတာ့ ကၽြန္မေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနျခင္းပါ။

                   ေမာင့္ေဂါ့ဖ္ အိတ္ကိုေသခ်ာပိတ္ကာ အေပၚထပ္ကအခန္းရွိရာ ခ်ည့္နဲ႕စြာေလွ်ာက္မိသည္။ ကၽြန္မ လက္ထဲမွ စာအုပ္ဖိုင္ေလးကိုေတာ့ယူလာခဲ့မိသည္။ဒါဟာ သူမ်ားကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိုစပ္စုမိသည့္ မဟာအမွားမွန္း သိပါသည္။ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ကၽြန္မဒီလိုခံစားလိုက္ရသည္ထင္။သို႕ေပမဲ့ တျခားလူမွမဟုတ္တာ ေမာင္ဆိုတာ ကၽြန္မရဲ႕ခင္ပြန္း ဆယ္ႏွစ္တာေပါင္းသင္းလာတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕အခ်စ္ဦး ကၽြန္မရဲ႕ခ်စ္ခင္ပြန္းေပပဲေလ။ဒါဆိုကၽြန္မလုပ္ရပ္ကို လြန္သည္ဟုမဆိုသာပါ။စာအုပ္ရဲ႕ေရွ႕ပိုင္းမွာေတာ့ သာမာန္ရည္းစားစာေတြသာ။ရည္းစားမ်ားခဲ့ေသာ ကၽြန္မရဲ႕ ေမာင္။ ဒါကိုသိျပီးသားျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးစာရြက္ေတြမွ စာေတြေၾကာင့္ ကၽြန္မထိန္႕လန္႕ခဲ့ရျခငး္ပါ။

                   ခ်စ္ရပါေသာကို

                             ဒီစာကို  ကို ဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာဟာ ကိုနဲ႕ေ၀းတဲ့ ေနရာတစ္ခုမွာ—-ဒါဟာလည္း ကို႕ ကို မခ်စ္လို႕မဟုတ္ဘူးဆိုတာအၾကြင္းမဲ့ယံုေစခ်င္တယ္—-“ေမဦးသာကသာ ကိုနဲ႕အလိုက္ဖက္ဆံုး အသင့္ေတာ္ဆံုး မိန္းကေလးပါ—–ကို႕မိဘေတြရဲ႕စကားကိုနားေထာင္လိုက္ပါေနာ္—–ဘ၀ကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႕ျဖတ္သန္းတတ္တဲ့ဟာ ကုိ႕မိဘေတြမ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ဘယ္အဆင္ေျပနုိင္မလဲေနာ္—–ျပီးေတာ့မွာလည္း ကုိ႕ရင္ေသြးကိုလြယ္နုိင္ တဲ့ ပါရမီကို ေလာကၾကီးကထည့္မေပးလိုက္ဘူးကို—–စကားလံုးအလွေလးေတြကိုဖယ္လိုက္ရင္ေတာ့ဟာ ကိုယ္၀န္မေဆာင္နုိင္တဲ့သူပါ

                             ျမန္မာျပည္ကိုျပန္လာတဲ့တစ္ေန႕မွာ ကိုအခ်စ္ေတြကိုျပန္လိုခ်င္တယ္ဆို မတရားရာ က်မလားဟင္ကို႕ရဲ႕အခ်စ္ေတြကို ခဆီေပးလိုက္တယ္လို႕ကိုေျပာခဲ့တာေနာ္—-ဒီေတာ့ ကိုနဲ႕အရင္လိုပဲေနၾကရ ေအာင္ေနာ္—-“ ကၽြန္မစာကိုဆက္ဖတ္နုိင္စြမ္းမရွိေတာ့ပါေခ်။ရက္စြဲရက္စြဲကလည္း ကၽြန္မနဲ႕ေမာင္လက္မထက္ခင္ ၃လအလိုမွာ။အို!!!!ဒါဆို—–

          ရုတ္ခ်ည္းလႈပ္သြားတဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္အက်ိီၤေအာက္က ဗိုက္ပူပူေလးကိုကိုင္တြယ္မိလိုက္တယ္။သားေလးသားေလးေရ ေမေမေတာ့။ကၽြန္မ သားေလးကိုေျပာမဲ့စကားေတြကိုဆြံအေစလိုက္သည္။နားလည္နုိင္စြမ္းသာရွိခဲ့ရင္ ကၽြန္မသားရဲ႕အသည္းနုနုေလးမွာ ဒဏ္ရာရသြားမွာေလ။သားေလးကလည္း ကၽြန္မစိတ္ကိုဖတ္မိေနတာလားမသိ။ တစ္ခ်က္သာလႈပ္ျပီး ျငိမ္က်သြားသည္။အလိုက္သိတတ္လိုက္တာ

          ေမညစာစားရေအာင္ေလ လာေမာင့္စကားကိုလ်စ္လ်ဴရႈပစ္လိုက္သည္။လက္ထဲမွစာအုပ္ကိုလည္း ဖြက္ ထားလိုက္သည္။ကၽြန္မခံစားတာသူမသိေစရ။ကၽြန္မလွဲအိပ္ပစ္လုိက္သည္။ေမာင္က

          ေအးေလ ညေနကမွ ေမႏြားနုိ႕ေတြေသာက္ထားတာပဲအိပ္လိုက္ပါေမ ခဏေနေဆးေသာက္ခ်ိန္ၾက ေမာင္ လာနႈိးပါ့မယ္အရင္ကကၽြန္မတပ္မက္ခဲ့ဖူးတဲ့ နူးညံ့တဲ့ ေမာင့္အသံေတြဟာအခုေတာ့ ကၽြန္မနားမွာခါးသက္လြန္းသလို ။ အခန္းတံခါးကိုညင္သာစြာပိတ္သြားျပီး ေအာက္ဆင္းသြားေသာေျခသံမ်ားၾကားလိုက္ရသည္။ ဘုရားဘုရား။ ကၽြန္မ ပါးျပင္ေပၚမွာအပူစီးေၾကာင္းေတြ။ငိုျပန္ျပီ ။ ငိုမိျပန္ျပီေလ။

          ဒီလိုေမာင့္ရဲ႕ဂရုစိုက္မႈေတြကို ဟို ခ ဆိုေသာအမ်ိဳးသမီးလည္းေၾကြမိမွာပါပဲ။မနာလိုျခင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း စိတ္ထဲကေတာ့မ်က္ခနဲ။တကယ္ေတာ့ကၽြန္မမွာ အဲေလာက္မနာလိုစိတ္မရွိခဲ့တာေမာင္လည္းသိပါသည္။ရည္းစားေတြ ထည္လဲေတြေသာေမာင့္ကို မိဘေတြသေဘာတူရံုျဖင့္ယူခဲ့ရံုမဟုတ္ပါ။ႏွလံုးသားမွလာေသာေမတၱာေတြေၾကာင့္လည္း လက္ခံခဲ့ျခင္းပါ။လက္ထပ္ျပီးမွ ေမာင့္ရည္းစားေဟာင္းေတြလမ္းမွာေတြ႕လွ်င္ ေမာင္ အေနက်ပ္မည္စိုးကာ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္လမ္းဖြင့္ကာႏႈတ္ဆက္ခိုင္းျမဲပါ။ေမာင္ကလည္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသာ နံပါတ္ဘယ္ေလာက္ထင္တယ္လို႕ေျပာရင္း သာ။ကၽြန္မကလည္း စေနာက္ျမဲ။ရည္းစားစာေတြထားေနက်ျဖစ္တဲ့ ေသတၱာေဟာင္းကိုလည္းေမႊကာ ေမာင္နဲ႕အတူ ထိုစာေတြဖတ္ကာ စျမဲ ေနာက္ျမဲ။သို႕ေပမဲ့ စာအုပ္တစ္ခုအျဖစ္ျဖင့္ကြဲထြက္ေနေသာ ေမာင့္ ေဂါ့ဖ္အိတ္ထဲက

          ဒါဆို ခ ဆိုတာ ေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္။အခ်စ္ဦးေပါ့။ျပီးေတာ့ ခ ရဲ႕စကားေၾကာင့္သာ ကၽြန္မကို။အခုဆို ခ ျပန္ ေရာက္ေနျပီဆိုတာေသခ်ာသည္။ေမာင္က တစ္ပတ္ကို ၁ရက္ျဖစ္ေစ ၁လကို ၃ရက္ေလာက္ခရီးသြားျမဲ။(ဟန္ေဆာင္ ခရီးျဖစ္မွာပါ) ။ကၽြန္မကြယ္ရာမွာ ကၽြန္မကိုအရူးလုပ္ေနမွာေသခ်ာပါသည္။

          ေမကသိပ္လိမၼာတာ ခကို႕ကိုလည္းရိုေသတယ္ ခ်စ္လည္းခ်စ္ရွာတယ္—-ျပီးေတာ့ ေဒၚစုတို႕ရွိရက္နဲ႕ ေတာင္ ကိုအတြက္ဟင္းကို ေမကိုယ္တိုင္ခ်က္တာ
          ဒီေလာက္ထိပဲရပ္ထားကို ခမွာမရွိတဲ့အရာေတြကို ေမ့မွာရွိမွာေပါ့ ဒါေပမဲ့ ကို ခ ကကို႕ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးဆိုတာေျပာေနဆိုေနလိမ့္မည္။တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ရင္ခြင္ခ်င္းအပ္ကာေျပာေနမည္ဆိုတာေသခ်ာသေလာက္။အဲဒီ့ စကားေတြထဲမွာေမဦးသာဆိုတဲ့ကၽြန္မဟာ အရုပ္ေလးတစ္ခုသာသာ။ရိုင္းရိုင္းေျပာရလွ်င္ ကေလးေမြးေပးမဲ့စက္ရုပ္ တစ္ခုသာ။ေအာ္—-ရက္စက္လုိက္တာေမာင္ရယ္။

          ကေလးမခ်စ္တတ္ေသာကၽြန္မဟာအိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္ခန္႕မွ ေမာင့္ကိုခ်စ္တာတစ္ခုနဲ႕တင္ သားေလး ကိုလြယ္ခဲ့ျခင္းပါ။

          ေမာင္တို႕သားေလးအတြက္—-သားေလးၾကီးလာရင္—-“စိီမံကိန္းေတြဆြဲကာ ေပ်ာ္ခဲ့ေသာ ေမာင့္ကို ကၽြန္မ မ်က္ရည္ထဲမွျမင္ေယာင္လာသည္။ေအာ္ေမာင္ခ်စ္တာ ကၽြန္မမွမဟုတ္ဘဲ။ဒါဆိုရူးရူးမူးမူးနဲ႕ ကၽြန္မကိုခ်စ္လွပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေမာင္ဟာ—–ကၽြန္မကိုမခ်စ္ခဲ့တာအေသအခ်ာ။ေမာင္ခ်စ္တာ ကၽြန္မရဲ႕အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းနုိင္မႈ၊ ရိုေသသမႈ၊ မိန္းမသားဆန္မႈ——-။အေကာင္အထည္မရွိတဲ့ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြကိုေမာင္ခ်စ္ခဲ့တာ။တကယ္ရက္စက္ပါလား!!

          ဒါဆိုကၽြန္မ ဒီသားေလးကို—-။သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေမြးေပးရမလိုျဖစ္တဲ့သားေလးကို။မိခင္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မမေတြးရဲသလို။မလုပ္လည္းမလုပ္သာပါ။ကၽြန္မမုန္းတဲ့သူတို႕အတြက္ အျပစ္မရွိတဲ့သားေလးကိုအျပစ္မေပးရက္ ပါ။ဒါဆိုေမြးဖြားျပီးအေ၀းပို႕ပစ္လိုက္လွ်င္—-။မျဖစ္နုိင္ပါ။အတၱၾကီးတဲ့ေမာင္ဟာ သားကိုဒီလိုအလုပ္ခံမည္မဟုတ္။ ဒါဆို——။ကၽြန္မမေတြးေကာင္းတာေတြေတြးမိေနျပန္သည္။

          Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

          ေျပာပါေမေမအခုလိုတစ္ဖက္သက္စိတ္ဆိုးေနတာမဟုတ္ေသးဘူးေလ ေမာင့္ကိုေျပာျပမွ ေမာင္ေျဖရွင္း နုိင္မွာေပါ့ေမကၽြန္မလက္ကိုဖြဖြကိုင္ကာ ကၽြန္မမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေနတဲ့ေမာင္။ကၽြန္မလက္ကို ဆတ္ခနဲ ေမာင့္လက္ထဲမွဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ဘာမွမေျပာခ်င္ေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မရင္ထဲကအသည္းေတြကြဲေနတာ ေမာင္ မသိ။ ကၽြန္မ ေမာင္နဲ႕စကားမေျပာဘဲ ခပ္စိမ္းစိမ္းေနလာသည္မွာ တစ္လေက်ာ္ျပီ။

          ေဟာငိုျပန္ျပီကိုယ္ေျပာျပမယ္ေမကိုယ္တို႕ဟာအိမ္ေထာင္သည္ေတြေလအိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္နားလည္မႈေတြလိုတယ္ေမ—-အခုလိုေမစကားေတြကို ကၽြန္မၾကားတစ္ခ်က္ မၾကားတစ္ခ်က္။ နူးညံ့ ခ်ိဳသာတဲ့ ေမာင့္အသံေတြကိုနားေထာင္နုိင္စြမ္းမရွိတာလည္းပါလိမ့္မည္။ဒီလိုသာ ဆက္တိုက္ေခ်ာ့ေနလွ်င္ ကၽြန္မကၽြန္မအရည္ေပ်ာ္ကာ ခြင့္လႊတ္နုိင္မွာစုိးသည္။သည္ေတာ့

          ထြက္သြားပါ ရွင္ထြက္သြားပါ ကၽြန္မရွင္နဲ႕တစ္ခန္းထဲမွာမေနနုိင္ဘူးနင့္နင့္သီးသီးေအာ္လိုက္မိသည္။ ပါးေပၚမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႕။ေမာင္နားမလည္စြာ ကၽြန္မကိုၾကည့္သည္။ျပီးေတာ့ ကၽြန္မပခံုးေလးကိုသိုင္းဖက္ လိုက္သည္။ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ ေအာင့္သြားသည္။မခ်စ္ဘဲနဲ႕မ်ား——ခ ဆိုတဲ့မိန္းမအတြက္ သားအတြက္ နဲ႕မ်ား ဟု စိတ္ကေထာင္းခနဲေဒါသထြက္ကာ

          ျဖန္းကၽြန္မလက္၀ါးေတာင္ ေတာ္ေတာ္နာသြားလွ်င္ —-ေမာင့္ပါးေမာင္။ကၽြန္မေနာင္တရမိသလို။ဒါေပမဲ့ စာလံုးေတြကိုျပန္ျမင္လာေတာ့လည္း ကၽြန္မရင္ထဲနာလာျပန္သည္။

          ေတာက္ မင္းမင္းကြာမထင္မွတ္သည္မို႕ တစ္ပတ္လည္သြားေသာေမာင္။ ကၽြန္မရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ နီျမန္းသြားေသာပါးကို အုပ္ကာ ထြက္သြားသည္။ေျခသံေတြကျပငး္လိုက္တာ။ကားသံၾကားလိုက္ရသည္။ေသခ်ာပါ သည္။ဒါဟာဆီသို႕သာ။ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြျပာလာရျပန္သည္။ေဒၚစုအကူအညီျဖင့္အိပ္ယာထဲလွဲလိုက္မိေသာ္ လည္းစိတ္ေတြက —–

                   Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

                   ဒီေန႕ေဆးခန္းသြားမယ့္ရက္ေနာ္ညေနအဆင္သင့္ျပင္ထားလိုက္အမိန္႕သံမဟုတ္ေသာ္လည္း နူးည့ံမေနမွန္းကၽြန္မသိသည္။အခုဆို သားေလးကိုယ္၀န္က ၉လ။ ေမာင္နဲ႕ ကၽြန္မစကားမေျပာတာ ၂လ။သို႕ေပမဲ့ ေမာင္က ေမာင့္သားအတြက္က်ခၽြင္းျခက္ထားထားသလို။ကေလးနဲ႕ပတ္သက္လွ်င္ ေဆးခန္းဆို အခ်ိန္မွန္ပင္။ေဆး ဆိုလည္း ေဒၚစုန႕ဲအေသအခ်ာတိုက္ခုိင္းသည္။ဒါေတြျဖစ္ေလ ကၽြန္မစိတ္တိုေလပါ။—-သားကိုမနာလိုမျဖစ္မိေသာ္ လည္း ခ နဲ႕ေမာင္အတြက္ ကၽြန္မသားက—-။အို!!!!ရင္ထဲမွာ တဆစ္ဆစ္နဲ႕နာက်င္လာျပန္သည္။

          ေဆးခန္းကျပန္လာေတာ့ ေဆးဘူးေတြယူကာ ကိုယ့္အခန္းကိုတက္လာလိုက္မိသည္။ေလွကားကိုေျခေဆာင့္ နင္းမိတာ ေနာက္မွ ေမာင္ၾကည့္ေနမွန္းသိလို႕—-တကယ္ေတာ့ မိန္းမသားေတြဟာ စိတ္အဆိုးလြယ္ေပမဲ့ အၾကာၾကီး စိတ္မဆိုးနုိင္သူေတြပါေမာင္ရယ္——

          အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ေဆးဘူးေတြသိမ္းရန္အံဆြဲဖြင့္မိေတာ့—-။စာအုပ္—-ဟိုစာအုပ္။ရင္ထဲကက်င္တက္လာ ျပန္သည္။ေနာက္ေတာ့ ေ၀ဒနာအသစ္ျပန္ျဖစ္ကာ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕လက္ထဲမွေဆးဘူးေတြေရာအဲဒီ့စာအုပ္ေရာ စားပြဲေပၚတင္ထား တဲ့ပန္းအိုးကိုပါရိုက္ခြဲလိုက္သည္။ ဒုန္း ဒုန္း ေျခသံျပင္းျပင္းနဲ႕တက္လာသူကိုေမးစရာမလိုပါ။ေမာင္။ ကၽြန္မကိုတစ္ခ်က္ ၾကည့္ ကာ ျပန္ထြက္သြားသည္။ရက္စက္လိုက္တာေနာ္—-

          အာရုဏ္တက္ခ်ိန္ထင္သည္။

          အား—-။ကၽြန္မေခါင္းထဲမူးေ၀လာသည္။အသံတစ္ခု။တံစက္ျမိတ္မွ ေရက်သံလို။ေရအိုးစင္မွ ေရက်သံလို။ အိုး ကၽြန္မကုတင္မွ ေအာက္သို႕ က်ေနသည့္အသံ—-။ကၽြန္မခႏၵာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလံုးလည္းရႊဲလို႕။ဘုရား ဘုရား။ တစ္ကုိယ္လံုးနံုးေခြေနသည္မို႕ထလို႕လည္းမရ။ေမာင္—-တိုးတုိးလား က်ယ္က်ယ္လားေတာ့မသိ ကၽြန္မေအာ္ေခၚမိ လိုက္သည္ကေမာင္

                   Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

                   ကၽြန္မမ်က္စိပြင့္လာေတာ့ အျဖဴေရာင္မ်က္ႏွာက်က္ကိုျမင္ရသည္။အိမ္မွာ—-အိမ္က မ်က္ႏွာၾကက္က အညိဳေရာင္ပါ။ဒါဆိုအနံ႕ ဒါဟာေဆးရံုနံ႕ပါ။(ပိုးသတ္ေဆးနံ႕)

          နိုးလာျပီလားသမီးေမေမ။ကၽြန္မရဲ႕ေမေမ။ေမေမမ်က္ႏွာအေတာ္ပင္မေကာင္းပါ။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း ခံစားမႈမေကာင္း။

          ကေလးအို သားေရာအခန္း၀မွ ကၽြန္မဆီသို႕တိုးတိုးလာေနတဲ့ ေမာင္။ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့ မ်က္ခံုးထူထူ ေတြရဲ႕ေအာက္က ရီေ၀ေ၀အၾကည့္ေတြပါတဲ့ေမာင့္ မ်က္၀န္းေတြက ဒီေန႕ေျခာက္ကပ္လြန္းေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္း ရဲရဲ ေတြကလည္း ျဖဴဖတ္ေနသည္။ အျမဲလိႈက္လွဲတတ္တဲ့ ေမာင့္မ်က္နွာက—–

          ေမ နုိးလာျပီလားကၽြန္မလက္ေလးကိုဖြဖြေလးဆုပ္ကုိုင္္လာသည္။ေမေမနဲ႕ ေမာင့္ေမေမလည္းအခန္းျပင္ ကိုနံုးခ်ည့္စြာထြက္ခြာသြားသည္။

          သားေရာ သားေရာ ေမာင္အားကိုးတၾကီးေမးမိေနသည္က ကၽြန္မပါ။ရုတ္တရက္ ေမာင္မေျဖပါ။ၾကည့္ ရတာ စကားလံုးရွာေနပံု။

          ေမာင့္အျပစ္ပါ ေမ—–ေမ ခံစားေနရတာကို ေမာင္နားမလည္ခဲ့တာ ရွင္းမျပနုိင္ခဲ့တာ—“ ကၽြန္မလက္ဖမိုး ကို ေမာင့္နဖူးနဲ႕ထိေအာင္ဆြဲကပ္လိုက္သည္။အိုကၽြန္မစိတ္မရွည္ပါေတာ့။

          သားေရာလို႕

          ပ်က္က်သြားတယ္ ေမ —-သားအိမ္ပါကြဲသြားေတာ့သားအိမ္ပါထုတ္လိုက္ရတယ္ ေမ  ရုတ္တရက္ေျဖခ်လိုက္ျပန္သည္က ေမာင္။ကၽြန္မအသိစိတ္ေတြလြင့္ကာ ခါးကနာက်င္မႈ၊ ၀မ္းဗိုက္နာက်င္မႈတို႕ကိုေက်ာ္လြန္ကာ ထထိုင္လိုက္မိသည္။ေမာင္က ကၽြန္မကိုထိန္းလိုက္သည္။ ကၽြန္မအသိျပန္၀င္လာေတာ့ —-

          ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ဦးသေဘာတူကြာရွင္းျပတ္စဲလိုက္ရေအာင္ ကိုေန၀န္းညီအသံကေအးေဆးစြာပင္။ဘာေၾကာင့္ ရယ္မသိ —–စူးနစ္ေသာအၾကည့္နဲ႕ ကၽြန္မကို ေမာင္ၾကည့္ေနသည္။ကၽြန္မစကားမမွားမွန္းသိသည္။ကေလးလိုခ်င္ သည့္သူကိုမေပးနုိင္မွေတာ့ ဒီလူနဲ႕ဘာအတြက္ဆက္ေပါင္းေနမည္နည္း။သူ႕ဘာသူ ခ်စ္တဲ့ ခ ဆီသာ။

          ဘာလို႕ျပတ္စဲရမွာလဲေမကိုယ္ခ်စ္လို႕ ျမတ္နုိ္းလို႕ရယူထားတဲ့ ေမ့ကို ဘာအတြက္ျပတ္စဲရမွာလဲေမာင္ေသတဲ့အထိ ေမဟာ ေမာင့္ဇနီးပဲျဖစ္ရမယ္အမိန္႕သံျဖစ္ေသာ္လည္း နူးညံ့ညင္သာမႈ နာက်င္ေၾကကြဲမႈအသံ ေတြစြက္ေနသည့္ ေမာင့္အသံ။ဒီတစ္ခါအံ့ၾသ၀မး္နည္းကာ ငိုလိုက္ရသူက ကၽြန္မ။ဘယ္ေလာက္ငိုေနမိသည္မသိ။ ေမာင္အကၽီၤေတြပင္ ကၽြန္မမ်က္ရည္ေတြအေတာ္ရႊဲေနျပီ။

          ျဖစ္ရေလ ေမရယ္—-“ ကၽြန္မနဖူးေပၚကိုေမာင့္ အနမ္းေလးက်ေရာက္လာသည္။အိုေမာင့္ပါးျပင္မွာလည္း အပူစီးေၾကာင္းတစ္ခု။ကၽြန္မေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင့္မ်က္ရည္တစ္ေပါက္ ကၽြန္မပါးေပၚကိုခုန္က်လာကာ ကၽြန္မ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ေပါင္းစည္းသြားသည္။

           ေမာင့္ ရဲ႕ဂရုဏာအျပံဳးနဲ႕ ရည္လဲ့တဲ့အၾကင္နာမ်က္၀န္းကို ျမင္လိုက္ရသည္။ေအာ္ေမာင့္ရဲ႕ၾကီးမာတဲ့ ေမတၱာနဲ႕ ေစတနာ နဲ႕အခ်စ္ေတြကိုေစာ္ကားမိတဲ့ ကၽြန္မဟာ—————အခ်စ္ရဲ႕ဒဏ္ခတ္မႈကိုခါးသီးစြာခံလိုက္ ရျပီဆိုတာ———xxxxxxxx

          ကၽြန္မေမေမရဲ႕စံုစမ္းမႈ——(“ဟာ ေမာင့္နံပါတ္စဥ္တစ္ခု—-ေမာင့္ကိုရူးသြပ္စြာခ်စ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မလိုမိန္းမသားတစ္ဦးေမာင္နဲ႕ ကၽြန္မ လက္ထပ္တဲ့ေန႕ကပဲ အိပ္ေဆးေသာက္ကာဘ၀ကိုအဆံုးသတ္သြားသူပါ—–ေသလူတစ္ဦးကိုမွ မေကာင္းျမင္ခဲ့ေသာ ကၽြန္မလည္း)

          (စာေရးဆရာမ ဂ်ဴးရဲ႕ အက္ဆစ္တစ္ခြက္ကို မွီးသည္)

In: ဝတၳဳ Posted By: Date: Nov 5, 2012
Comment #1

:'(
feel so sorry

commentinfo By: ei lay at Feb 24, 2013

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment