Professional Authors

Roleတခုလိုတယ္။

ေက်ာင္းတခုကိုတည္ေထာင္ထားျပီဆိုရင္ေတာ့အဲဒီ့ေက်ာင္းကေနျပီး ထြက္လာမယ့္လူငယ္ေတြအတြက္ခိုင္မာတဲ့roleတခုေတာ့  ေပးထားနိုင္ဖို့လိုတယ္လို့ကၽြန္မေတာ့ထင္တယ္။ေက်ာငး္လည္းျပီးေရာဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနရတာမိ်ဳးကေတာ့ အခိ်န္ကုန္ခံေငြကုန္ခံျပီးသင္ႀကားခဲ့ရတာေတြကိုအလကားျဖစ္ေစမွာပါ။ကၽြန္မတို့ေက်ာငး္ဟာလညး္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ roleပီပီျပင္ျပင္မရိွေသးတဲ့ ပညာရပ္တခုကိုသင္ေနရတာပါ။ေဆး၀ါးပညာရွင္ဆိုတာဟာ တျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာက်ယ္က်ယ္ျပန့္ျပန့္ေနရာ ရႀကပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာေတာ့ ေဆး၀ါးပညာရွင္ဆိုတဲ့Pharmacistဆိုတဲ့စကားလံဳးက သူစိမ္းဆန္ဆန္ျဖစ္ေနဆဲပါ။ကၽြန္မတို့ေက်ာင္းကဘဲြ့ရတဲ့လူငယ္ေတြရဲ့ေက်ာင္းကေန၄ႏွစိတိုင္တိုင္အပင္ပန္းခံျပီးသင္ႀကာ
းခဲ့ရတဲ့ပညာေတြဟာ ေဆးဆိုင္ေလးေျခာက္တီးေျခာက္ခ်က္ဖြင့္ဖို့သက္သက္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့သိေစခ်င္ပါတယ္။ ေက်ာင္းကိုတည္ေထာင္ထားတဲ့သူေတြအေနႏွင့္လည္း ေက်ာင္းသားေတြကို အခိ်န္ေတြ ဦးေနွာက္စြမ္းရည္ေတြ ေငြေတြကိုအကုန္ခံခိုင္းထားျပီးမွ ဘာroleမွမရိွဘဲ ဒီဘဲြ့ကိုေခ်ာင္ထုိးျပီး စိတ္ဓာတ္မက်ေစဖို့အတြက္ သင့္ေတာ္မွန္ကန္တဲ့roleနဲ့ သင့္တင့္တဲ့အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းကို  ဖန္တီးေပးဖို့လိုအပ္ပါတယ္။ေဆးcompanyေတြရဲ့ အလုပ္ေခၚစာေတြကိုလိုက္ႀကည့္မိရင္လည္း ရင္နာရပါတယ္။Pharmacistဆိုျပီးသတ္သတ္မွတ္မွတ္အလုပ္ေခၚတာမိ်ဴးကို အနည္းငယ္ေလာက္ပဲေတြ့ေနရပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မတို့ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္ဟာ ေဆး၀ါးေတြအေႀကာင္းကိုအဓိကထားျပီးသင္ႀကားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေဆး၀ါးနဲ့ပါတ္သတ္တဲ့ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြဟာ အဓိကအားျဖင့္ေတာ့ကြ်န္မတို့pharmacistေတြအတြက္ပဲျဖစ္သင့္ပါတယ္။ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဘာroleရိွမွန္းမသိဘဲ ေက်ာင္းကိုတက္ေနရတာေလာက္စိတ္ဓာတ္က်စရာေကာငး္တာမရိွပါဘူး။ေနာက္ဆုတ္လို့မ၇တဲ့အေျခအေနမို့ဆက္ေလွ်ာက္ေနရတဲံ
ေက်ာင္းသား  ေက်ာင္းသူေတြအတြက္ ဘ၀အာမခံခ်က္ဆိုတာကိုေတာ့ေပးသင့္ပါတယ္။ကိုယ္တကယ္ role တခုသတ္သတ္မွတ္မွတ္ထားမေပးနိုင္ပဲနဲ့ ေတာ့ လူငယ္ေတြရဲ့ စိတ္ေတြကိုမခိ်ဳးေစခ်င္ဘူး။သူမ်ားနုိင္ငံေတြနဲ့အဆင့္အတန္းတူေအာင္ဆိုျပီး စတည္ေထာင္ခဲ့ျပီးမွေတာ့ သူမ်ားနိုင္ငံနည္းတူ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ roleတခုကို က်ယ္က်ယ္ျပန့္ျပန့္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ကြ်န္မတို့မႏၱေလးေဆး၀ါးတကၠသိုလ္ဖြင့္ခဲ့တာႀကာေနပါျပီ Batchေတြလည္းမ်ားေနပါျပိ ။ဒိီေတာ့ ကြ်န္မတို့ေဆး၀ါးပညာရွင္ေတြရဲ့  roleနဲ့  အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းဟာ ေက်ာင္းတက္ေနဆဲ ကြ်န္မတို့လိုေက်ာင္းသူေတြအတြက္စိတ္ဓာတ္တက္ႀကြစရာအေျခအေနမိ်ဳးမွာရိွသင့္ေနပါျပီ။ေက်ာင္းျပီးရင္ဘာလုပ္ရမလဲ ဆိုျပီး ရင္တထိတ္ထိတ္မျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ဒါေႀကာင့္ ကြ်န္မေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကြွ်န္မတို့ေလ့လာအားထုတ္ျပီးရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံခဲ့တဲ့အကိ်ဳးအတြက္  ကြ်န္မတို့နဲ့သင့္ေတာ္မွန္ကန္တဲ့Roleတခုေတာ့ရိွဖို့လိုေနပါျပီဆိုတဲ့အေႀကာင္းပါ။

In: စကားေၿပ Posted By: Date: Jan 29, 2011
Comment #1

ဟုတ္ကဲ့ပါ မစုႏိုင္ ရဲ ့ေတာင္းဆုျပည့္ဖို ့က်ေနာ္လဲ ဆုေတာင္ေပးပါတယ္
သူတို ့လဲ လုပ္ေနမွာပါ မပူပါနဲ ့မစုႏုိင္ဖက္ က ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားလံုး ျကိုတင္ျပင္ဆင္ ေလ့လာ ျပည့္စံုႏုိင္ေအာင္ အတတ္ႏုိင္ဆံုးလုပ္ထားပါ
သဘာ၀တ၇ားျကီးက အခ်ိန္တန္၇င္ အားလံုး လုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္
သူတုိ ့ဘာလုပ္ေပးမွာလဲလို ့ေတြးပူမေနပဲ ငါဘယ္လုိ အဆင္သင့္လုပ္ထားမယ္ ဆိုျပီး ေတြးေပးပါ။

မဂၤလာပါ။

commentinfo By: dan at Jan 29, 2011
Comment #2

Milton Berle ရဲ႕ Quote တစ္ခုနဲ႔ပဲ အားေပးလိုက္မယ္ေနာ္…
“If opportunity doesn’t knock, make a door.” Pharmacist ေတြသာမကပဲ က်န္တဲ့ ေမွးမွိန္ေနတဲ့ ဘာသာရပ္ကလူေတြလည္း အားမငယ္ၾကပါနဲ႔လို႔ အားေပးခခ်င္ပါတယ္…

commentinfo By: Lin at Feb 13, 2011
Comment #3

admin နွင့္တကြ အျခားေသာ ၀င္ေရာက္ဖတ္ရွဳသူမ်ား ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ၊၊ ျပစ္တင္ရွဳပ္ခ်မွု အျပင္ ရုိင္းစုိင္းစြာ ေျပာဆုိထားပါေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ မစုနုိင္အစား မခံမရပ္နုိင္ ၀င္ေရာက္ေျပာဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ ၊၊
အားလံုးကုိေတာင္းပန္ပါတယ္ ၊၊

commentinfo By: GhosT L!ke at Mar 26, 2011

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment