အမွတ္တရ ၂၀၀၁

ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ
ကၽြန္မတို႕ ခင္မင္မႈသံေယာဇဥ္ေတြ စတင္ခဲ့ၾကတယ္

အမွတ္တရ ၂၀၀၄

သံေယာဇဥ္ေတြ တဆင့္တိုးလို႕ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္
ကိုက ကၽြန္မအတြက္ သူငယ္ခ်င္းဆိုလည္း ဟုတ္၊ အကိုဆိုလည္းဟုတ္၊ ခ်စ္သူဆိုလည္း ဟုတ္ခဲ့တယ္
မိသားစုနဲ႕ အေ၀းမွာ ေနရတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ တိုင္ပင္အားကိုးရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္
ကၽြန္မလိုအပ္တာေတြကိုလည္း သူစြမ္းသမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ရွာတယ္

အမွတ္တရ ၂၀၁၁
ကၽြန္မ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္
သာယာတဲ့ မိသားစုဘ၀ေလးကို ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး ဘ၀ႏွစ္ခုကို ဘ၀တစ္ခုအျဖစ္ ေပါင္းစည္းႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္
အဲဒီအခ်ိန္က ကၽြန္မနဲ႕ ကၽြန္မအခ်စ္ဆံုး ကို႕ရဲ႕ ကမၻာသစ္ေလးလည္းရွိေနခဲ့ၿပီေလ
ကိုလည္း အရမ္းကို ေပ်ာ္ေနခဲ့တာေပါ့

ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ အေပ်ာ္ရႊင္ရဆံုးအခ်ိန္ေတြပါပဲ
ဒါေပမယ့္ ကံၾကမၼာက ကၽြန္မတို႕ ကို ၾကာၾကာ မ်က္ႏွာသာမေပးခဲ့ပါဘူးကြယ္

ကိုနဲ႕ ကၽြန္မကို (၂၆) ရက္ပဲ ဆံုဆည္းခြင့္ေပးခဲ့တယ္

ၾကားလိုက္ရတဲ့ ကၽြန္မ ကိုယ့္နားကိုယ္ေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး
အသက္ရွဴေတာင္တန္႕ၿပီး ခဏတာ ဆြံ႕အသြားခဲ့တယ္

သြားၿပီ.. ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ကမၻာေလး တ စ္ စ စီ ျပိဳ လဲ သြား ခဲ့ ပါ ၿပီ

ကံၾကမၼာကို ပဲ အျပစ္တင္ရေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕ ေလ

အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မရဲ႕ ေန႕ရက္ေတြက အရမ္းကိုခါးသီးခဲ့တယ္
တစ္ခုခု စိတ္ထိခိုက္စရာရွိတိုင္း ၾကိတ္မွိတ္ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္
ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ကမၻာသစ္ေလးအတြက္ ကၽြန္မသတၱိရွိရမယ္ေလ

ခုေတာ့လည္း ကိုမရွိေတာ့တဲ့ ဘ၀မွာ ကို႕ကိုယ္ပြားေလးနဲ႕ ကၽြန္မေနသားက်လာပါၿပီ
ဘ၀ကိုလည္း တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ရင္ဆိုင္ေနႏိုင္ပါၿပီ
ဘယ္လို အခက္အခဲမ်ိဳးကိုမွ ကၽြန္မ မမႈေတာ့ဘူးေလ.
ကို ဘယ္ေတာ့မွ ကၽြန္မတို႕ ကို စိတ္မပူရဘူးေနာ္.

ဒီအခ်ိန္ ကိုဘယ္ေနရာမွာ ရွိေနမွာပါလိမ့္
ကၽြန္မတို႕ကို တစ္ေနရာကေန ၾကည့္ေနမလားဆိုတာ သိခ်င္မိတယ္

၀ဋ္ေၾကြးေတြ ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ႕ ေၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရင္း