ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာပါ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒုကၡလို ့ျမင္ပါသည္။ညီမတေယာက္က အကို တေယာက္ကို ဒီေလာက္ေတာင္ဒုကၡေတြ ေပးျပီးစိတ္ညစ္ေအာင္လုပ္တတ္မွန္းအစက ျကုိတင္ဆင္ျခင္ျကားသိထားရင္ က်ေနာ္အေမ့ကို ညီမေလး တေယာက္ေလာက္လိုခ်င္တယ္လုိ ့ေျပာမိခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး.အဲဒီခ်ိန္ကျပင္းျပေနတဲ့ စိတ္ေတြက အခုနဲ ့ေတာ့ဆန္ ့က်င္ဖက္ပါ။အေဖအေမ ဆံုးပါးျပီးကတည္းက ညီမေလးက က်ေနာ့အေပၚတခုခုကိုရည္ရြယ္ျပီးဒုကၡေပးေနသလုိခံစားရပါသည္.သိရက္နဲ ့အသိစိတ္နဲ ့ကိုဆိုးေနတာပါ။

က်ေနာ့ကို ဒုကၡေပးပံုေတြကို ေျပာရ၇င္ စာမ်က္ႏွာေတြကို အားနာပါသည္။ဒုကၡလုိ ့ျမင္ေတာ့ က်ေနာ့မွာ ညီမေလးမျမင္ေအာင္ အျမဲ ေရွာင္ေနတတ္လာပါသည္.company၀န္ထမ္းက်ေနာ္ ညီမအိပ္ခ်ိန္ မ်ဴိးမွာ အလုပ္ေတြကိုျပီးေအာင္လုပ္ရပါသည္.သူႏဳိးခ်ိန္မွာက်ေနာ္အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္အိပ္တခါတေလအိပ္ေပ်ာ္ေယာင္ေဆာင္ႏွင့္ ျကာေတာ့က်ေနာ္လံုးပါးပါးလာပါသည္။ညီမေလးေျကာင့္အလုပ္ထဲမွာလဲခဏခဏမ်က္ႏွာပ်က္ရပါသည္။

ေရွ့အပတ္ညဖက္ညေနအလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္ညီမေလးအနားေရာက္လာပါသည္။၀က္သားထုတ္ထိုးစားခ်င္ေျကာင္း

သူနဲ့လိုက္ခဲ့ရမယ္လုိ့ဆိုပါသည္။

က်ေနာ့္အလုပ္ကဘယ္ေလာက္အေရးျကီးလဲဆိုတာညီမေလးသိသင့္သည္။

အသက္၂၀အရြယ္လူတေယာက္ကဒီေလာက္ေတာ့သိသင့္သည္။

မလုိက္ႏိုင္ေျကာင္းဒီPowerpoint ေတြကို အျပီးလုပ္ရျပီးမနက္ျဖန္အလုပ္မွာpresentationတင္ရမည္ျဖစ္ေျကာင္း

က်ေနာ္ေျပရာေျပေျကာင္းေတာ့ေျပာျဖစ္ပါသည္။ညီမေလးက်ေနာ့ကို စိုက္ျကည့္ေနပါသည္။

ျပီးေတာ့ျပန္ေမးျပန္သည္။မလုိက္မွာေသခ်ာသလားတဲ့ေသခ်ာပါသည္အေတာ္ေလးကိုစိတ္ညစ္စရာေကာင္းပါလား

ဒီလမ္းေတြကသူသြားေနက်တေယာက္ထဲသြားလို့ျဖစ္ရဲ့နဲ့က်ေနာ့ကိုတမင္ညစ္တာကိုသိေနပါသည္

.ျဖစ္ႏိုင္ရင္က်ေနာညီမျပန္အမ္းခ်င္ပါသည္။

အေမသာရွိရင္” အေမရယ္သားမွားပါတယ္ သားတေယာက္ထဲေနပါရေစ ျဖစ္ႏိုင္ရင္သြားပစ္ေပးပါ”လုိ ့ေျပာမိမည္။

အဲဒီမနက္ အိပ္ယာအထမွ က်ေနာ္ေခါင္းမီးေတာက္သြားပါသည္ က်ေနာ္ညကလုပ္ထားတဲ powerpoint ေတြအားလံုး

ဘယ္မွာမွ ရွာမရေတာ့ပါ အားလံုးကို deleteထားပါသည္။ဒါညီမေလးလက္ခ်က္ပါအခ်ိန္ကနီးေနျပီ အခုသြားျပီးရုံးေရာက္ရင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြေရွ့ အထက္လူျကီးမ်ားေရွ ့မွာ presentation တင္ရမည္ သူ့တုိ ့ေတြစိတ္၀င္စားစြာနားေထာင္ေနဖို့သေဘာေပါက္နားလည္ဖို ့ဘယ္လိုဘယ္လုိေျပာမည္တင္ျပမည္ဆိုတာက ိုညကေသေသခ်ာခ်ာစီစဥ္စဥ္းစားျပီးလုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။အခုေတာ့အားလံုးပ်က္ကုန္ပါျပီ။

က်ေနာ္ညီမေလးကိုစိတ္ပ်က္မွူႏွင့္ အတူ ခံုမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ေနမိသည္။”ငါဘာဆက္လုပ္ရမလဲ

ညီမေလးရယ္ဘာလို ့လုပ္တာလဲလို “့ေမးရင္ သူျပန္ေျဖမွာကို သိျပီးသားပါ “အျပင္ေခၚတာလုိက္ခဲ့ရင္ အခုလိုေတြျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာ ကိုကိုသိရက္နဲ ့အခုမွဘာမွေမးမေနနဲ့”လို့ျပန္ေျဖမွာကိုရုိးေနတဲ့က်ေနာ္အမွတ္မရွိတာျဖစ္သည္။

အသက္၂၈ႏွစ္က်ေနာ္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုရင့္က်က္လွျပီလို ့ထင္ထားေပမယ့္ဒီျပႆနာေတြကိုဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲက်ေနာ္မသိပါ။

ေခါင္းကပူျပီးေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ့ဆိုတာပဲသိပါေတာ့သည္။

အေဖနဲ့အေမသာရွိရင္ ဆုိျပီးခဏခဏ တမ္းတမိသည္။ေယာက်ာ္းတန္မဲ့က်ခ်င္ေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို လူမျမင္ေအာင္သိမ္း၇တဲ့က်ေနာ့ဘ၀။ညီမေလးသာလိမၼာေရးျခား၇ွိတဲ့မိန္းကေလးတေယာက္ဆိုရင္

ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္မလဲ

ဆံုးမမဲ့မိဘမရွိတာရယ္မဆံုးမတတ္တဲ့က်ေနာ့ရဲ့ညံ့ဖ်င္းမွုေတြေျကာင့္ပါတကၠသိုလ္တတိယႏွစ္တတ္ေနတ

ဲ့ညီမေလးအတြက္သိမွူဆိုင္ရာ

စာအုပ္ေတြအမ်ားျကီး၀ယ္ေပးတတ္ပါသည္။ညီမေလးအားလံုးကိုဖတ္တာက်ေနာျမင္သည္

ညီမေလးကက်ေနာ့ကိုအသိနဲ့ဆိုးေနတာလို့က်ေနာ္ထင္သည္။

က်ေနာ့ကိုအရြဲ့တိုက္ရဖုိ့သူကိုယ္ကိုလဲအနာခံတတ္ေသးသည္။

အလုပ္ထဲ အိပ္ခ်ိန္ အားလပ္ခ်ိန္ အခ်ိန္တိုင္းတြင္ က်ေနာ့ ညီမအတြက္စိတ္ညစ္ေနရပါသည္။တေန့ေတာ့ က်ေနာ္သတိမထားပဲမေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေခါင္းကအလြန္အက်ြံကိုက္ေနပါသည္။ေဆးေသာက္လဲမေပ်ာက္။ က်ေနာ့ရဲ့stressကအေတာ္ေလးဆုိးရြားေနပါျပီ။ေဆးခန္းသြားျပမွလို ့ေတြးျပီးေဆးခန္းေရာက္လာပါသည္။

အလွည့္က်လို ့အ၀င္မွာ အခန္းထဲမွာရပ္ေနတုန္း အထဲမွ မိသားစုမွာ ဆရာ၀န္ႏွင့္ စကားမပ်က္ေသးပဲ ရွိေနသည္။၄ႏွစ္သားေလးတေယာက္ႏွင့္အေဖအေမ။ဒီမိသားစုကိုျကည့္ျပီးက်ေနာ၄,၅ႏွစ္အရြယ္ကိုေတာင

္ေျပးျမင္မိေသးသည္။စကားေတြဆံုးေတာ့ဆရာ၀န္ကအံဆြဲထဲမွကေလးအတြက္သျကားလံုးတလံုးလွမ္းေပးပါသည္။

သားေလးကဘယ္ႏွစ္တန္းလဲလိုေမးလုိက္ပါသည္။

”သားေနာက္ႏွစ္မွေက်ာင္းတတ္မွာပါသျကားလံုးေနာက္တလံုးလိုပါေသးတယ္”.

ဆရာ၀န္ျကီးအံ့ျသသြားသည္.ကေလးက ဆက္ေျပာသည္ ”ညီမေလးအိမ္မွာ က်န္ခဲ့တာ ညီမေလးအတြက္ေနာက္တလံုးထပ္ေပးပါ”..ဆရာ၀န္ျကီးကသေဘာက်ျပီးေနာက္တလံုးထပ္ေပးလုိက္ပါသည္။

ကေလးကသျကားလံုးႏွစ္လံုးကိုပီတိႏွင့္ျကည့္ျပီးေသခ်ာဆုပ္ကိုင္ထားပါသည္။က်ေနာ္ေသခ်ာသိေနတာက

သူဒီသျကားလံုးကိုသူ့ညီမေလးဆီေသခ်ာယူသြားမွာကိုပါ။ညီမႏွင့္ အတူ အတူတူစားျကမွာကို က်ေနာ္ခံစားလို့ ၇ေနပါသည္။

သူနာျပဴဆ၇ာမေလးကက်ေနာ့ကို၀င္ဖို ့ေျပာေနပါသည္ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ေျခဆံု၇ပ္၇င္းမွင္သက္ေနပါသည္။၄ႏွစ္အရြယ္တုန္းက က်ေနာ္ ညီမေလးလိုခ်င္ေျကာင္းအေမ့ကို ပူဆာပံုေတြ ညီမေလးရလာေတာ့ ေပ်ာ္ေနတဲ့ က်ေနာ္ ..က်ေနာ္၈ႏွစ္မွ ေမြးလာတဲ့ ညီမေလးကို အစစအရာရာ အကုန္လုပ္ေပးေလ့ရွိတာေတြ ညီမေလး အလုိရွိရာ အားလံုးဖန္တီး ေပးေလ့ရွိတာေတြ အားလံုးအားလံုးကို က်ေနာ္ျပန္ျမင္လာပါသည္။က်ေနာ္ညီမကုိ က်ေနာ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲဆုိတာ က်ေနာ္အသိဆုံးပါ အေဖအေမ မရွိ တာ၀န္ပိေနတဲ့ က်ေနာ္ ညီမေလးကို ဒုကၡအိုးလို ့ျမင္ျပီးလ်စ္လွဴရွူခဲ့တာေတြတကိုယ္ေကာငး္ဆန္မိတာေတြကိုေနာင္တရမိသည္။ညီမေလးအတြက္က က်ေနာ္တေယာက္ထဲရွိပါသည္သူ့လိုအပ္ခ်က္ေတြက်ေနာ့မွမေျပာ၇င္ဘယ္သူသြားေျပာမည္နည္း။

သူျဖစ္ခ်င္တာေတြလုပ္ႏုိင္တာေတြသူကိုယ္တိုင္လုပ္တာေတြက်ေနာ္သိေနရက္နဲ ့သူမလုပ္ႏိုင္တာေတြက်ေနာ္လုပ္ေပးဖို

့ခဏ ခဏ ျငင္းခဲ့ တာက်ေနာ့ အမွားပါ ညီမေလးကို ပိုဆိုးေစေအာင္တြန္းပို ့ခဲ့တာက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ဆိုတာ ျမင္လာပါသည္။

ဆရာ၀န္ကေလးအား ေပးလိုက္ေသာသျကားလံုးေလးမွာအလြန္ေသးငယ္ပါသည္။သို့ေသာ္ကေလးျပလိုက္ေသာ ေမတၱာထုထည္ မွာ အံ့မခန္းျကီးမားသည္။က်ေနာ့အားလည္း အျမင္မွန္ရေစပါသည္။ညီမေလးသာ မရွိရင္ က်ေနာ့ဘ၀သည္အလြန္အထီးက်န္မွာေသခ်ာပါသည္။ဒီလိုႏွင့္ညီမေလးတေယာက္ရွိျခင္းကဒုကၡမဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းျကီး သေဘာေပါက္လိုက္ပါေတာ့သည္။

ညီအကို ေမာင္ႏွမ အမ်ား ခ်စ္ခင္ျကေစသား။ ရည္ရြယ္ေရးသားျခင္းျဖစ္သည္။

Dan

23.12.2010