ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးတဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျမင္ေတြ႕ေနရတာေတြ ထိေတြ႕ဆက္ဆံေနရတာေတြကို ယူယူေရးတာမ်ားတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးမွာ ရွိတဲ့လူေတြကလည္း ေက်ာခ်မ္းေနၾကၿပီလား မသိ။ ဒီေကာင္ ငါတုိ႕ မေကာင္းေၾကာင္းေတြကို အတင္းအုပ္ၿပီး ေရးမလား မသိဘူးဆုိၿပီး အျမင္ေတြ မေစာင္းၾကပါနဲ႕လုိ႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေလးေတြကို သတိျပဳမိေအာင္ဆုိၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးနဲ႕ ခ်ေရးတာပဲ ရွိတာပါ။ စာေတြ သိပ္ေရးတတ္လြန္းလုိ႕ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စာတိုေတာ့ ေဆာင္းပါး၊ စာရွည္ေတာ့ ၀တၳဳေပါ့ ဗ်ာ။
ခုလို ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ခ်ေရးတာကလည္း ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ကို သတိရသြားလုိ႕ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ ၀တၳဳ တစ္ပုဒ္ရွိတယ္ဗ်။ စာေရးဆရာနာမည္ေတာ့ ေမ့သြားၿပီဗ်။ သိေတာ့ဘူး။ သူ႕၀တၳဳက ဒီလုိဗ် . .

အရင္တုန္းက နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာမတစ္ေယာက္ရွိတယ္တဲ့ သူက ေယာက်္ားနဲ႕ ကြဲေနတယ္တဲ့။ စာေရးဆရာမက စာလဲ မေရးႏုိင္ေတာ့ဘူး တငိုငို တရီရီနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ။ သူ႕စာေပအသိုင္းအ၀ုိင္းနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအသိုင္းအ၀ိုင္းေတြက သူတုိ႕လင္မယားဘာလုိ႕ ကဲြၾကလဲဆုိတာ မစဥ္းစားတတ္ၾကဘူး။ စာေရးဆရာမကိုယ္တုိင္လည္း မစဥ္းစားႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္တဲ့ ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ သူတို႕ လင္မယားက စံျပလင္မယား ၿပီးေတာ့လည္း အရမ္းခ်စ္ၾကတယ္ဆုိပဲ။ ၿပီးေတာ့ ရန္လည္းျဖစ္ၾကတာ မဟုတ္ပဲ သူေယာက်္ားက အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားၿပီး အေ၀းကေန ကြာရွင္းခြင့္ေတာင္းတယ္တဲ့။ သူ႕ေယာက်္ားအေပါင္းအသင္းေတြဆီက တဆင့္ၾကားရတာေတာ့ သူ႕ေယာက်္ားကိုယ္တုိင္လည္း အရမ္းကို ခံစားေနရတယ္တဲ့။ ေနာက္မိန္းမနဲ႕ ရႈပ္တာေတြ ဘာေတြလည္း မရွိဘူး တမိႈင္မိႈင္တေတြေတြနဲ႕ပဲတဲ့ေလ။ အေပါင္းအသင္းေတြ ၀ိုင္းေမးေတာ့လည္း ဘာမွ မေျပာဖူးတဲ့ မသိခ်င္ၾကပါနဲ႕ကြာလုိ႕ပဲ ေျပာၿပီး ငိုင္ေနေရာတဲ့။ ဘာမွ လုပ္လုိ႕ကို မရၾကဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႕မွာ သူ႕ေယာက်္ားကို အရက္အတင္း၀ုိင္းတုိက္ၾကၿပီး တကယ့္အမွန္တရားကုိ ၀ုိင္းေမးၾကေတာ့ ပထမေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီး နီရဲလာၿပီး ျငင္းေသးတယ္တဲ့ ေနာက္ေရခ်ိန္ကို္က္လာေတာ့ အသံရွည္ႀကီးဆဲြၿပီး ေျပာျပတယ္တဲ့။

အရင္တုန္းက ခ်စ္သူဘ၀မွာ ခုသူ႕မိန္းမက စာေရးဆရာမဆုိေတာ့ စာေတြေရးရင္ သူ႕ဇာတ္လမ္းက ဇာတ္လိုက္မင္းသားေနရာေတြမွာ သူ႕ခ်စ္သူရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို ထည့္ေရးတတ္တယ္တဲ့။ သူကိုယ္တုိင္လည္း ၾကည္ႏူးရပါတယ္တဲ့။
ေနာက္ဆံုး အိမ္ေထာင္က်လာေတာ့လည္း သူ႕ရဲ႕ အက်င့္ေတြ အမူအက်င့္ေတြ အေတြးအေခၚေတြကို သူ႕မိန္းမက ၀တၳဳထဲ ထည့္ထည့္ေရးတတ္ေတာ့ စာေပအသိုင္းအ၀ုိင္းေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အုပ္စုေတြက ဒါ သူ႕ေယာက်္ားအေၾကာင္းယူေရးထားတာပဲ ဆိုတာကိုသိေရာတဲ့။ အမွန္ေတာ့ ဒါကို သူလံုး၀ မႀကိဳက္ဘူး ဒါေပမယ့္လည္း သူ႕မိန္းမကို ခ်စ္လြန္းေတာ့ သူခြင့္ျပဳထားလုိက္တယ္။ ေနာက္တစ္ဆင့္ သူအရင္က သူ႕မိန္းမကို ေပးထားတဲ့ ရည္းစားစာေတြကအစ သူ႕မိန္းမက copy ကူးတယ္ဆုိပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြက လည္း ေဟ့ေကာင္ႀကီး ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး စၾကေနာက္ၾကေတာ့ ရွက္လာတယ္ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕ မဆက္ဆံရဲေတာ့ဘူး မ်က္ႏွာပူလာတယ္ဆုိပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူသည္းခံႏုိင္ေသးတယ္။
တစ္ေန႕ သူ႕မိန္းမမရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႕မိန္းမေခါင္းအံုးေအာက္က ဒုိင္ယာရီစာအုပ္တစ္အုပ္ကို ေတြ႕မိလုိ႕ သူယူဖတ္လုိက္မိတဲ့အခါ လားလား သူ႕မ်က္ႏွာဘယ္မွာ ထားရမွန္းကိုေတာင္ မသိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ရွက္လုိက္သည္ ျဖစ္ျခင္းတဲ့။ သူနဲ႕ သူ႕မိန္းမရဲ႕ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားကိစၥေတြ ခ်ေရးထားတာတဲ့။ သူ႕မ်က္ႏွာ အဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလဲလာပံု ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာ သူအရမ္း ရွက္သြားတယ္။ သူ႕မိန္းမကို သူ စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး။ သူ႕မိန္းမေရွ႕မွ ဘယ္လိုမွ ေနလုိ႕မရေတာ့ဘူးတဲ့ဗ် ျဖစ္ပံုက။

အဲဒီေနာက္ သူ သူ႕မိန္းမကို ကြာရွင္းဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္လုိက္ေတာ့တာပဲတဲ့။ သူ႕မိန္းမကို သူအရမ္းလည္း ခ်စ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆုိင္ႏုိင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ကိုလည္း ေၾကာက္ပါတယ္တဲ့ ဗ်ား။
ဟားးး
ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးပါဗ်ာ။
တုိက္မ်ားတုိက္ဆုိင္ေနမလားလို႕ ခ်ေရးၾကည့္တာ။
ဘယ္လုိေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ၾကရရင္ ကၽြန္ေတာ္လိပ္ျပာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ….

(4-12-2010)
လိပ္ျပာ