*လူမွာအ၀တ္ ေတာင္းမွာအကြပ္* ဆိုရိုးစကားလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ လူမွာလည္း အ၀တ္အစား ဆင္ယင္၀တ္စားတတ္မွသာ တင့္တယ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္သလို ေတာင္းေတြမွာလည္းေသသပ္လွပမႈေတြရွိေအာင္ အကြပ္ပါတဲ့ေတာင္းသာလွ်င္ အျမင္တင့္ပါတယ္။

က်မတို႔ႏိုင္ငံမွာလည္း အခုဆိုရင္ ဖက္ရွင္ေခတ္လုိ႔ ေျပာလုိ႕ရေအာင္ကို အဝတ္အစားပိုင္း၊ Accessories အပိုင္းမ်ား၊ Hair Design အပိုင္းမ်ား၊ Nail Art အစရွိသည္ျဖင့္ေပါ့ ေခတ္နဲ႔အညီ အၿမဲစဥ္ဆက္မပ်က္စီးဆင္းေနတဲ့ ဒီဇိုင္းဆန္းေလးမ်ားကို ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်
ျမင္ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အခ်ိဳ႔ေသာသူမ်ားသည္ ေနရာေဒသ ႏွင့္ လိုက္ဖက္သည့္ ၀တ္စားဆင္မႈမ်ားကို ေရြးခ်ယ္တတ္သလုိ .. အခ်ိဳ႕မွာမူ ေနရာေဒသႏွင့္ လိုက္ဖက္၊ သင့္ေလွ်ာ္မႈမရွိသည့္ ေရြးခ်ယ္မႈမ်ိဳး မ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။

က်မတို႔ Night Club ေတြမွာ တက္ဖို႔အတြက္ ေဘာင္းဘီတိုတို (Zero Quarter) မ်ိဳး ႏွင့္ ဗိုက္ေပၚ ရွပ္အပြမ်ားလို စတိုင္မ်ိဳးက သင့္ေလွ်ာ္ႏိုင္ေပမယ့္ … ညေနခင္း က်င္းပသည့္ အခမ္းအနားမ်ိဳးအတြက္ကေတာ့ Evening Dress လိုမ်ိဳး Short Dress၊ Long Dress လို စတိုင္မ်ိဳးေလးေတြက သင့္ေလွ်ာ္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ က်မတို႔ အျခား အျခားေသာ အခမ္းအနား၊ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ိဳးေတြမွာလည္း သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ေရြးခ်ယ္ ၀တ္စားတတ္ဖုိ႔က အလြန္ပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။ က်မတို႔ႏိုင္ငံကို လာေရာက္ လည္ပတ္ၾကတဲ့ ဧည့္သည္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားမွာ အခ်ိဳ႕က က်မတို႔ရဲ႕ ျမန္မာ့ရိုးရာအ၀တ္အစားကို ျမတ္ႏိုးစြာ ၀တ္စားဆင္ယင္ သြား လာေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ သိပ္ကို ေလးစားဖို႔ေကာင္း၊ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္ေလးပါ။ ဒီေနရာ အိမ္ရွင္ျဖစ္တဲ့ က်မတို႔ကေကာ ကိုယ့္ရဲ႕ ရိုးရာအ၀တ္အစားကို ဘာလုိ႔မ်ား ျမတ္ႏိုးစြာ မ၀တ္ဆင္ႏိုင္ၾကရတာလဲဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳး က်မကို ေတြးမိေစပါတယ္။

က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားဟာ ဘုရားအမွဴးျပဳေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကို ရိုေသေလးစားျခင္း၊ ဘုရားေက်ာင္းကန္ မ်ားကို သြားလာျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာဆိုတာ ကမၻာမွာ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ျခင္းဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထား တာပါ။ ကိုယ့္ရိုးရာ၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ရပ္တည္ေနႏိုင္တာပါ။ ဘုရားေက်ာင္းကန္လို အထြဋ္အျမတ္ေနရာေတြမွာ လံုခ်ည္နဲ႔ အိက်ႌ ၀တ္စားတာကို ေတြ႕ရနည္းလာၿပီး ေဘာင္းဘီရွည္၊ စကပ္ရွည္၊ ေဘာင္းဘီတိုမ်ား အစရွိသည္ျဖင့္ ပံုစံမ်ိဳးမ်ားျဖင့္ သြားလာေနၾက တာကို ေတြ႕ရတာ အလြန္ပဲ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြပါ။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ အခုဆို က်မတို႔ ဘုရားသြားရင္ ဘုရား ရင္ျပင္ေအာက္ေတြမွာ ၀န္ထမ္းေတြထားၿပီး အ၀တ္လဲခန္းနဲ႔ *ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚသို႔ ထမီျဖင့္သာ တက္ခြင့္ျပဳမည္* ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြေထာင္ၿပီး ထမိန္၀တ္မလာသူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို အ၀တ္လဲခန္းမွာ ထမီလဲ၀တ္ေစၿပီးမွ ရင္ျပင္ေပၚသို႔ တက္ခြင့္ျပဳ သည္မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ရတာ အေတာ္ကို စိတ္ပ်က္မိပါတယ္။ မိမိဘာလူမ်ိဳးလဲ? မိမိ ရိုးရာအ၀တ္အစားက ဘယ္လိုလဲ? အခု မိမိ လာေရာက္ေနတဲ့ ေနရာက ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးလဲ ? စသည့္ျဖင့္ စသည္ျဖင့္ ႀကိဳတင္မစဥ္းစားၾကဖူးလား မသိပါဘူးရွင္ …။ *ယိုသူမရွက္ ျမင္သူရွက္* ဆိုရိုးလိုကို ျဖစ္ေနတာပါပဲ။

ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးမွာ ရွိၾကတဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ေနရာေတြမွာ တာ၀န္ယူထားၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသားအားလံုးဟာ တက္ေရာက္ သည့္ အခမ္းအနားအလိုက္ မိမိတို႔ရဲ႕ ရိုးရာအ၀တ္အစားမ်ားကိုသာ တန္ဖိုးထားလွ်က္ ၀တ္စားဆင္ယင္ၿပီး တက္ေရာက္ၾကတာကို ရုပ္သံအစီအစဥ္မ်ားမွာ အၿမဲေတြ႕ျမင္ေနၾကရပါတယ္။

အခု 2012 ခုရဲ႕ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ႀကီးအၿပီးမွာ က်မတို႔ အင္တာနတ္ Web Site ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သရုပ္ပ်က္၀တ္စားဆင္ယင္ မႈပံုေတြကိုသတင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ေရးသားေ၀ဖန္ထားၾကတာကို ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ တကယ္ကိုလည္း စိတ္ပ်က္ဖို ႔ေကာင္း တဲ့   ျမင္ကြင္းမ်ိဳးေတြကို ျမင္ရတာ စိတ္မေကာင္းေတာင္ ျဖစ္မိပါတယ္ရွင္။ သႀကၤန္ဆို ဘာမွန္းကို မသိတာ ယမကာနဲ႔ ကာမဂုဏ္ ပြဲေတာ္ႀကီးက်ေနတာပါပဲ …။ လူျမင္ကြင္းမွာပါ ျဖစ္ေနၾက၊ ပ်က္ေနၾကတာ ရင္နာစရာ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးပါ။ က်မ ျမင္မိတာေတာ့ ဒီႏွစ္ သႀကၤန္ရဲ႕ ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္းမ်ား ကေတာ့ အေတာ္ေလးကို ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးအေျခအေနပါ။ ေခတ္ပ်က္ေနတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကိုမ်ား ဆိုတာ လား မသိပါဘူးရွင္။ ေခတ္လူငယ္ျဖစ္ေပမယ့္ က်မကပဲ ေခတ္ေနာက္က်ေနသလားပါပဲ။

ခတ္ေရစီးဆိုတာ အစဥ္မျပတ္ စီးဆင္းေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးနဲ႔တူပါတယ္။ အသက္အရြယ္အလိုက္ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကို က်မတို႔ ႏိုင္ငံတကာမွာ ၀တ္စားဆင္ယင္ေနၾကတာကိုလည္းသိၾက၊ ျမင္ၾကၿပီး ျဖစ္တာပါ။  လူမ်ိဳးတိုင္းမွာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ ရိုးရာ အ၀တ္အစားဆိုတာ ဆင္ယင္ၿမဲ ရွိစၿမဲပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကိုလည္း က်မ ထရီဆာ (Teresa)  ကေနၿပီး ျမန္မာမေလးမ်ား ျမန္မာဆန္ေစလို ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးနဲ႔ ျမန္မာဆန္မႈကို ျမတ္ႏိုးတတ္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္ရွင္ ……။

ေမတၱာျဖင့္

ထရီဆာ (Teresa)

 (27-4-2012) 2:10 PM

http://teresalittleworld.blogspot.com/

(ထရီဆာ နာမည္ျဖင့္ http://teresalittleworld.blogspot.com/ ဆိုဒ္တြင္ စာမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ားကို ဆက္လက္ေရးသားသြားပါမည္။)