“မျပစေကာငး္…………. ျပစေကာငး္…………”
မေန႔က စိန္ေမာင္ရယ္ ေအာင္ေမာင္းနဲ႔သူတပည္႔ေကာင္ေလးရယ္ကြ်န္ေတာ္ရယ္ သူအလုပ္လာတဲ႔လမ္းမွာေန႕စဥ္လုိလုိျမင္ေနရတာေလးကိုျပန္ေဖာက္သယ္ခ်ပါတယ္။ မနက္မနက္ဆုိသူက 7း00နာရီေလာက္မွာ ဘုရားၾကီး စာတုိက္ေကြ႔နားကုိိေရာက္ပါတယ္တဲ႔။ အဲဒီလုိသူလာတဲ႔အခ်ိန္ဆုိရင္ ဧရာ၀တီျမစ္ကုိ ကူးျပီးမွ မႏၱေလးကိုေရာက္ရတဲ႔ ျမဳိ႔ေတြျဖစ္တဲ႔ စစ္ကုိငး္ ေရႊဘုိ မုံရြာ ကေလးတမူး ဘက္ကလာတဲ႔လူစီးကားေတြ ကုန္တင္ကားေတြနဲ႔ ဘုရားၾကီးေအာက္က်င္းက ကုန္းအတက္မွာဆုံေလ႔ရွိပါသတဲ႔။ အဲဒီကုနး္အတက္မွာဆုိရင္ လူအျပည္႔ ကုန္အျပည္႔တင္လာတဲ႔ကားေတြက မနဲဟဲျပီးတက္လာရပါသတဲ႔။ အဲဒီ ကားေတြကုိ ၾကည္႔ရတာလဲ တကယ္႔ကုိသနားစရာပါတဲ႔။ ေရႊဘုိဘက္စစ္ကုိင္းဘက္ကလာတဲ႔ ဒုိင္နာကားေတြကလဲ လုိက္ခ်င္ပါတယ္ဆုိတဲ႔သူအကုန္လုံးကုိေခၚခ်င္တယ္ဆုိေတာ႔ ေခါင္မုိးေပၚမွာလူအျပည္႔တင၊္ ေဘးတန္းက ရနုိင္သေလာက္တြယ္ ၊ ေနာက္ျမီးမွာ ျပဳံခဲေနေအာင္တင္ျပီးလာတတ္သလို၊ ကေလးတမူးဘက္ကေနဆင္းလာတဲ႔ ကုန္သည္ေတြက ပါးလုိက္တဲ႔ ပစၥညး္ေတြကုိ ခ်န္ထားခဲ႔ရမွာကိုအားနာလြန္းလုိ႔ ကားေခါင္မုိးေပၚမွာ မဆန္႔မျပဲတင္လာပါသတဲ႔။ သူတုိ႔သယ္လာတဲ႔ကုန္ေတြက ဘယ္ေလာက္အျမင္႔ထိတင္လာသလဲဆိုရင္ ဟုိဘက္လမ္းနဲ႔ ဒီဘက္လမး္ကူးလုိ႔ ေလထဲမွာတန္းလန္းဆြဲထားတဲ႔ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ၾကဳးိတုိ႔ တယ္လီဖုနး္ၾကိဳး တုိ႔ နဲ႕မလြတ္ဘဲညိ ညိေနေတာ႔ ကားေခါင္မုိးေပၚကေနျပီးလူတစ္ေယာက္ကတုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႕မလြတ္တဲ႔ ၾကဳးိေတြကုိ မ မ ေပးေနရပါသတဲ႔။ အဲကုန္းတက္ေလးရဲ႕ အဆုံး မဟာမုနိဘုရားၾကီးရဲ႔အေနာက္ဘက္ျခမ္း84လမ္း မန္းေလးစစ္ကုိငး္ကားလမ္းေပၚမွာ သာသနာ 2500ျပည္႔အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔တည္ထားတဲ႔ဓမၼဗိမၼာန္ေလးရွိပါတယ္။ အဲဒီဗိမၼာန္ေလးေရွ႕မွာ မနက္မနက္ဆုိ အင္မတန္မွ ဧည္႔၀တ္ေက်ပြန္တဲ႔ လူကုိေန႔စဥ္ေတြ႔ရပါသတဲ႔။ ကုန္းအတက္ကေနတက္လာသမွ် အငွားကားမွန္သမွ်ကို လက္ကေလးျပ ျပျပီး နုတ္ဆက္ေနတဲ႔သူပါတဲ႔။ သူက ကိုယ္ပုိင္ကားဆုိရင္ေတာ႔ ခပ္တည္တည္နဲ႕ဘဲၾကည္႔ေနတတ္ပါသတဲ႔။ တစ္ဦးေမတၱာတစ္ဦးမွာဆုိတဲ႔စကားက သိပ္မွန္ပါသတ႔ဲ။ သူလက္ျပတာလဲျမင္ေရာ ကားေပၚက စံပယ္ယာတုိ႔ ဒရုိင္ဘာတုိ႔ကလဲသူ႔အနားေလးကိုေရာက္ျပီဆုိတာနဲ႔ လက္ကေလးကမ္းလုိ႔ျပန္ႏုတ္ဆက္ၾကပါသတဲ႔။ တစ္ခါတစ္ေလ လက္ခ်င္းေတာင္ထိသလုိလုိ ျဖစ္ေအာင္ေတာင္နုတ္ဆက္တတ္ၾကပါသတဲ႔။ “ေလးေလးေအာင္ကလဲ အဲဒါ ပုိက္ဆံေပးရတာ အနည္းဆုံး ငါးရာ ဘဲ”လုိ႔၀င္ေျပာေပးသူကေတာ႔ ေအာင္ေမာင္းရဲ႕တပည္႔ေလးပါဘဲ။ အဲဒီလက္ျပတဲ႔ သူကသေဘာလဲေကာငး္ပါတယ္ သူ႔ေရွ႕မွာ ဆုိင္ကယ္ဦးထုပ္မပါဘဲ စီးသြားလဲ ခပ္ျပဳံးျပဳံးဘဲ။ လူေလးေယာက္ေလ ာက္တင္စီးျပီး ဆုိင္ကယ္ကုိ တျဗဲျဗဲလုပ္သြားလဲ ခပ္ေအးေအးဘဲ။ လမ္းေျပာင္းျပန္ေမာင္းျပီးထြက္လာလဲ မျမင္သလုိဘဲ။ ကားေတြလမ္းမအလည္ေခါင္မွာရပ္ျပီးလူတင္ေနလဲ သူနဲ႔မဆုိင္သလုိဘဲ လုူိ႔ကုိေအာင္ေမာင္းကဆက္ေျပာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ “ကုိေထြး”တစ္ေယာက္စိတ္တုိေနတဲ႔ပုံနဲ႔ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ထဲကုိ၀င္လာပါတယ္။ “ဘာျဖစ္လာျပန္တာလဲ” လုိ႔ဆီးေမးေတာ႔ “ဆုိင္ကယ္နငး္ကန္ခြျဖဲစီးလာတဲ႔ေကာင္နဲ႔စကားမ်ားလာလုိ႔ေဟ႔”ေဒါသမေျပေသးတဲ႔အသံနဲ႔ေျပာပါတယ္။ “ဘယ္နားမွာျဖစ္လာတာလဲ”လုိ႔ကြ်န္ေနာ္ကေမးေတာ႔ “ဘယ္နားရမွာလဲဘုရားၾကီးေလးဆယ္႔ငါးတာေကြ႕႔မွာေပါ႔” “အဲဒီေကာင္က လမး္ေျပာင္းျပန္လဲဆင္းလာေသးတယ္ ဖယ္မေပးတဲ႔အျပင္လူကုိလဲဆဲသြားေသးတယ္” လုိ႔ဆက္ေျပာပါတယ္။ အဲဒီမွာ” စိန္ေမာင္”က “ အဲဒီေလးဆယ္႔ငါးတာမွာ ယာဥ္ထိန္းအျမဲရွိပါတယ္ဟ”လုိ႔စိန္ေမာင္ကေျပာေတာ႔ ေအာင္ေမာင္းက “မအားဘူးလက္ျပေနတယ္ေလ”လုိ႔၀င္ေျပာပါတယ္။ စိန္ေမာင္က ဆက္ျပီး” အဲဒီနားမွာဆိုအရမ္းရွဳပ္တာ ဘုရားၾကီးအေပၚဘက္က ဆင္းလာတဲ႔ေကာင္ကလဲ လမး္ေျပာင္းျပန္ဆင္း၊လုိင္းကားေတြကလဲ လူတင္ဘုိ႔ရပ္ခ်င္ရင္လမး္လယ္ေကာင္ရပ္၊ ေခါင္မုိးေပၚမွာလဲလူအျပည္႔၊ကုန္ကားေတြကလဲအျပည္႔အေမာက္ တအိအိနဲ႔စည္းကမး္ေဖာက္၊ စက္ဘီးကလဲ ႏွစ္စီးယွဥ္စီးရင္း အီစီကလီလုပ္ေန ဦးထုပ္မေဆာင္းတဲ႔ဆုိင္ကယ္ေတြကလဲလမ္းမေပၚစီးခ်င္သလုိစီးနဲ႔ ဒီေလာက္စည္းပ်က္ကမး္ပ်က္ျဖစ္ေနတာကုိယာဥ္ထိန္းေတြရွိရဲ႕သားနဲ႔မဖမ္းဘူးကြာ” လုိ႔ေျပာေတာ႔ ေအာင္ေမာင္းက စိတ္မရွည္တဲ႔ေလသံနဲ႔ “မင္းကလဲ လက္ျပေနပါတယ္ဆုိမွကြာ”ဆိုတဲ႔ စိတ္မရွည္တဲ႔ ေလသံခပ္ဆပ္ဆပ္ေလးနဲ႔ေျပာပါတယ္။ ဒီေလာက္ေလးနဲ႔မ်ားေအာင္ေမာင္းဘာလုိ႔စိတ္တုိရသလဲဆုိတာကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔စဥ္းစားလုိ႔ရပါဘူး။ ကဲသိသူမ်ားရွင္ ကြ်န္ေတာ္႔ ကုိ ရွင္းျပေစခ်င္ပါသဗ်ာ……… ကိုေပါက္လက္ေဆာင္အေတြးပါးပါးေလး (3-56-2011)