မတ္တပ္ရပ္၍ ျပဳံးလိုက္သည္
ဝယ္သူမရွိတဲ့
ေခတ္ေဟာင္း ပစ္တိုင္းေထာင္ကေလး… …
ငါျပဳံးျပဳံးေတြးျပီး
လုံးလုံးေလးထိုင္ေနတယ္ …
ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကေလးေလးေတြက
ဥေပကၡာတရားေတြ
မႊန္ထူလို႕…
ပူဆာတတ္တဲ့သူတို႕ …
ျဖဴစင္တဲ့သူတို႕ …
အျပစ္မရွိတဲ့သူတို႕ …
ေျခလက္ မရွိတဲ့ ငါ့အျပစ္ေပါ့ … … …
သူ႕လက္ထဲက ဘာဘီရုပ္ေလး
တိုးတိုးေလးခ်စ္ခဲ့တာၾကာျပီ … … …
႐ိုး႐ိုးေလးဆုေတာင္းေပးမယ္
မင္းအရာရာအဆင္ေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ … … …
ျဖဴစင္တဲ့ဘဝတိုင္းရဲ့ အသုံးေတာ္ခံဘက္
စြန္႕ပစ္လည္း ကုန္းေပၚျပန္ရပ္လို႕
အျပဳံးေနာ္ ဟန္မပ်က္ႏိုင္ဘူး … …
ကိုယ့္ဘဝနဲ႕ကိုယ္ေတာ့ ရဲရဲၾကီး ေပ်ာ္ေနဆဲ… … …
ဘယ္ေတာ့မွ အသည္းမကြဲဘူး… … … …
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
တကယ္ကို ထိမိ…ပါ့