သူမရဲ႕ မ်က္၀န္းလွေတြဟာ

ေတေလလိုေကာင္ကို ဒူးေထာက္လွဲက်ေစခဲ့…

ကၽႊန္ေတာ္….. မိုးႏွင္းမိုးစက္ေတြလိုခ်စ္ပါတယ္။

သူမ ၀မ္းနည္းေနတဲ့အခါ ႏွစ္…သိမ္႔ေပးဖို႔

ကၽႊန္ေတာ့္….. ေမတၱာေတြ

လံုလံုေလာက္ေလာက္ရွိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္…..

ကၽႊန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းက

သူမ…နားေထာင္လို႔မရေအာင္

ကီးေၾကာင္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕…..

နာက်င္မႈဟာ

ဒီေတာတန္းက မိႈေတြအလားပဲ။

ႏွလံုးသားဟာ

သစၥာေတြ ပရပြ နဲ႔

ေလာင္ကၽႊမ္းေနတာေတာင္

သူမ ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ေရာင္နီမသန္းေသးဘူး။

ဒီလိုနဲ႔…..

ခရမ္းေရာင္ရင္ဘတ္နဲ႔ ေလတံခြန္က ႀကိဳးမဆံုးေသးဘူး…..

တိမ္ျဖဴလႊလႊေလး တစ္ေနရာေရႊ႕ႏွင့္ၿပီ။

ျပကၡဒိန္ေတြ

တစ္ထပ္ၿပီးတစ္ထပ္ အေရခြံလဲလို႔ေကာင္းတုန္း…..

ကၽႊန္ေတာ့္ ရွဳခင္းမွာ

သူ႕ ပံုရိပ္ေတြခ်ည္း ေ၀ေ၀ဆာဆာပြင့္ေနၾကေလရဲ႕…..

အရိုးရွင္းဆံုးကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို

အိပ္မက္ထဲအထိ လြမ္းရသလိုမ်ိဳး

သူ႕ကို လြမ္းခဲ့ဖူးၿပီ…..

ျမက္ခင္းေလးေတြ စိမ္းလန္းခြင့္မရခဲ့တာကိုက

ကံၾကမၼာ ပါပဲ။

ျဖစ္ႏိုင္ရင္…..

ျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ရင္…..။     ။

                                           စုန္းျပဴး