ပန္းေတြေၾကြရင္ ေျမေပၚက်တယ္ၾကယ္ …

နင္ေၾကြရင္ ဘယ္သူ႔ရင္ခြင္ဆီ ခ မလဲ .. 

မိုးျမင့္ကိုေမွ်ာ္ၾကည္႔ … နင္ရွိမယ့္အရပ္ဆီ ..

ေၾကြဆင္းလာမယ့္အခ်ိန္ ေထြးပိုက္ဖို႔ ေတြး …

ငါ အေတြးနဲ႔ ရူးေလာက္တယ္ … ။

နင္ေၾကြခဲ႔ဖုိ မေတာင္းဆိုရက္သလို

တံခ်ဴနဲ႔ ဆြတ္ယူဖုိ႔လည္း ငါ မၾကံစည္၀ံ႔ဘူး ၾကယ္ …

နင္ ျငိဳျငင္မွာ ငါ စိုးရြံ႕ လြန္းပါရဲ႕ ..

ဟိုး ေ၀းေ၀းမွာ အစြမ္းကုန္ လင္းလက္…

နင့္တန္ခုိးနဲ႔ ငါ့ေကာင္းကင္ေလး ထြန္းပ မယ္ … ။

ငါ နင့္ကို ပိုင္ဆုိင္ဖုိ႔ အိပ္မက္ေလး …

ငါကိုယ္တုိင္ပဲ ထု ေခ် ရိုက္ ဖ်က္ …

ၾကယ္ေရ … ငါေပ်ာ္ဖုိ႔သက္သက္ေတာ့ နင္ မဆင္းခဲ႔ပါနဲ႔ …

ၾကယ္ေငးသူ ငါ့အတြက္ …

 နင့္ ျဖစ္တည္မႈတစ္ခုေလးနဲ႔တင္ အဓိပၸါယ္ရွိတယ္ … ။

ခုေနေတာ့ … ငါ့ေကာင္းကင္မွာ နင္ရွိေနတယ္ဆုိတဲ႔အသိ .. 

အေတြးေလးနဲ႔ပဲ ငါေရာင့္ရဲပါ့မယ္ … 

နင္႔မာန နင္႔သိကၡာ … နင့္ဘ၀အတြက္

နင္ တတ္စြမ္းသမွ် အလ်ံ တျငီးျငီး ခင္းက်င္း … 

အေတာက္ပဆုံး ထြန္းလင္းလုိက္ပါဦး … ။ 

နင္ အားအင္ယုတ္ေလ်ာ့လာတဲ႔တစ္ေန႔မွ 

အလွပဆုံး ေၾကြဆင္းခဲ႔ … 

နင္႔ကို အျမဲေငးေနမယ့္ငါ … နင္ လာမယ့္အရပ္ဆီ မွန္းဆ …

အတိအက် ေရာက္လာ ဆီးေပြ႔မယ္ … 

ငါ့ရင္ခြင္မွာ ဆက္လက္ေႏြးေထြးလွည္႔ … ။