ခံစားခ်က္ဆိုတဲ႔အရာကို

ထိန္းခ်ဳပ္လ ို႔ ရခဲ႔မယ္ဆိုရင္

ငါေတာ႔မီးနဲ႔ေဆာ႔ကစား မိခဲ႔လိမ္႔မယ္ မဟုတ္ေပဘူး

ေလပူေတြၾကီးစိုးေနတဲ႔

ေဆာင္းမဆန္တဲ႔ ေန႔လည္ခင္းမွာ

ႏွင္းစက္ေတြကို ေမွ်ာ္လင္႔မိတာ

ငါသိပ္ရူးေနခဲ႔လို႔ေပါ႔ ……….

အလြမ္း ………. စၾက၀ဠာ အၿပင္ဘက္အထိ

ေၿခဆန္႔လြန္းခ်င္တဲ႔ အလြမ္း

အခုေတာ႔ ႏွလံုးသားတစ္ခုရဲ႔

ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာ ေမွာင္ရိပ္ခုိရင္း

ငိုရႈိက္ေနေလရဲ႔ ……………

စိတ္အလိုအတိုင္း ရြက္လႊင္႔ႏိုင္မွေတာ႔ကြယ္

ငါ႔ပံုရိပ္ေတြ နင္မွတ္မိေနေလာက္မွာေပါ႔

ဒီအခ်ိန္မွေတာ႔

ခံစားခ်က္ေတြက

ကမၻာၿခားေနတယ္ဆိုတဲ႔ အသိကို

ေက်ာ္မလႊားသြားႏိုင္တာ ဆိုးရြားလြန္းေနတဲ႔

ၾကမၼာေၾကာင္႔ေပါ႔ ……………

အတိတ္ဆိုတာကိုလည္း

အသံုးမလိုတဲ႔ ပစၥည္းတစ္ခုလို

စတိုခန္းထဲမွာ ထည္႔ေခ်ာင္ထိုးထားလိုက္ခ်င္တရ္ ……….

သူပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ဖူးတဲ႔

ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္စံုတစ္ရာအတြက္

အၿပစ္ေတြကိုေဆးေၾကာေပးဖို႔ေပါ႔ …………

လြမ္းရဲမွေတာ႔

ငါ႔ႏွလံုးသားမ်ား ေသဆံုးသြားမလား

ခံစားတတ္တဲ႔ စိတ္၀ိညာဥ္မ်ား

အေငြ႔ပ်ံတက္သြားမလားဆိုတာကို

ဂရုမစိုက္လိုေတာ႔ပါဘူး

အေမွာင္မွာ က်င္႔သားရေနတဲ႔

မ်က္၀န္းတစ္စံုကို အားနာမယ္ဆိုရင္ေတာင္

လင္းလက္လာမယ္႔ အရုဏ္ဦးကိုလည္း

ေတာက္ပတဲ႔ အၿပံဳးတစ္ခုနဲ႔

လက္ကမ္းသင္႔တယ္ မဟုတ္ပါလား………………….