တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ….
ဘ၀ဆိုတာကေလ
ေက်ာက္ေဆာင္နဲ့တူတယ္..
ေၿခေထာက္ေတြကို ထိုးခြဲမယ့္ေက်ာက္စူး၊ ေက်ာက္ခဲေတြနဲ့
ဒါေပမယ့္..
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လဲ
စမ္းေခ်ာင္းေလးနဲ့တူေနၿပန္ေရာ..
ပန္းပြင့္ေလးေတြေတာင္ ပါေသးရဲ့..

တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ..
ကြင္းၿပင္က်ယ္ၾကီးနဲ့တူတယ္
ေနပူဒဏ္ခံထားရလို့ ေၿခာက္ေသြ ့အက္ကြဲေနတဲ့
ေၿမၾကီးေတြနဲ့..
ဒါေပမယ့္ ..
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လဲ
စိမ္းလန္းစိုေၿပေနၿပန္ေရာ
လိပ္ၿပာေလးေတြေတာင္ပါေသးရဲ့..

တစ္ခါတစ္ခါေတာ့
ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ့တူတယ္
ရႊဲနစ္သြားေအာင္ ရြာခ်ေတာ့မယ့္ မုန္တိုင္းတိမ္ေတြနဲ့..
ဒါေပမယ့္..
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လဲ
လမင္းၾကီးရဲ့ အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေနၿပန္ေရာ
ၾကယ္ေလးေတြေတာင္ပါေသးရဲ့

ဒီလိုနဲ့ ငါကေတာ့
တစ္ခါတစ္ခါ ခ်ိဳၿပီး
တစ္ခါတစ္ခါ ခါးတဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းၿပီး
တစ္ခါတစ္ခါ ေၾကာက္ရြံ ့ႏိုးထရတဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ့
တစ္ခါတစ္ခါ ေလစုန္အတိုင္း လိုက္ရေပမယ့္
တစ္ခါတစ္ခါ ေလဆန္ကို ခြင္းရတဲ့ ခက္ခဲပင္ပန္းမႈေတြနဲ့
အဲ့ဒီ့ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ
အေတာင္မက်ိဳးခင္ထိေတာ့
ပ်ံသန္းေနရဦးမွာပါပဲ…..။      ။