အေမ….
ေလာကရဲ႕ ဓမၼတာအရ
ေသမင္းကို အံတုၿပီး
ရဲရင့္မႈ အျပည့္နဲ႔
သားသီၼး တို႔ကိုေမြးဖြါး
ေသြးသားကို ႏုိ႔ခ်ိဳေျပာင္း
အားသစ္ေတြေလာင္းေပးတဲ့အေမ…..
မ်ားတကာမတုႏုိင္တဲ့
ေမတၱာေတြနဲ႔ လႊမ္းၿခံဳ
ရင္တြင္းမွာ လံုၿခံဳေစၿပီး
ေလာကရဲ႕ အလယ္
မ်က္ႏွာမငယ္ေစတဲ့ အေမ…..
အခ်ိန္ယင္
ရင္ကိုစံုကန္ထြက္လည္း
မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္
ရင္ထဲပြက္ဆူတာ လူမသိေစ
မခ်ိ ေပမဲ့
အၿပံဳး မပ်က္ေစတဲ့ အေမ……
ဆန္ေရကို မေမွ်ာ္
စုန္ေရကို ေပ်ာ္ေနတဲ့ အေမ….
အေမ့ေသြးသားေတြနဲ႔
ထုဆစ္ေ၀ခဲ့တဲ့ သားသၼီးေတြ
ေပ်ာ္ေန ၊ ၿပံဳးေနယင္
အေမ့ရင္မွာ လံုးလံုးၾကီးၿငိမ္းေနသေယာင္
အနႏ ၱဆိုတာ တိုင္းတာဖို႔ ခက္ေပမဲ့
အနႏ ၱေပါင္းအနႏ ၱ ဆိုတာ
အေမ့ ေမတၱာ နဲ႕ စာခဲ့ယင္
အေသးအမႊား ပါလား အေမရယ္…….