ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ
ခြင့္လြတ္ယံုၾကည္ျခင္းေတြမရွိဘူး
ေဖးမကူညီျခင္းေတြမရွိဘူး
ဟိုးေထာင့္တေနရာမွာေတာ့
…………………….
ေဇာင္းထက္ထက္..ဓားသြားတလက္ကိုေတြ႕ရတယ္။

ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တဲ့….
လူေကာင္ေလးမွာ
အခ်စ္မရွိဘူး…မၾကင္နာတတ္ဘူး…
လွည့္ၾကည့္ စာနာျခင္းေတြ…မရွိဘူး….
….
တခါတေလေတာ့..
စာလံုးလွလွေလးေတြ..
တစ္လံုးျခင္းေၾကြက်လာတာ….ေကာက္ရဘူးတယ္။.

အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႕
ကၽြန္ေတာ့ နံနက္ခင္းေတြမွာ
သီခ်င္းဆိုတတ္တဲ့..ေက်းဌက္ေလးေတြ..မလာဘူး
ေနေရာင္ႏုႏုေလး….မ၀င္ဘူး
ေလေျပေလညင္းေတြမတိုက္ဘူး..
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ..ေတာ့…
ဟိုလမ္း၀င္ ဒီလမ္းထြက္
ပဲျပဳတ္သည္..ငယ္ငယ္ေလး….ျမင္ရတယ္။

ကၽြန္ေတာ့..ညမွာ….
ၾကယ္မရွိဘူး..ေကာင္းကင္မရွိဘူး….
ဖိုးလမင္းၾကီး မရွိဘူး…….
အိပ္မက္လွလွေလးေတြမရွိဘူး……….
…..ဟိုးေ၀းေ၀းမွာ…
တစက္ျခင္း..ေၾကြက်ေနတဲ့
ႏွင္းစက္..ေအာ္သံ သဲ့သဲ့ေလးၾကားရတယ္။

ဒီလိုနဲ႔..
.ဒီလိုနဲ႕ပဲ……………….
စာလံုးလွလွေတြေအာက္
မရွုမလွ..ရွံုးနိမ့္ခဲ့ရတဲ့..ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္ျခင္းေတြ
………………………………
ေဇာင္းထက္ထက္..ဓားသြားတလက္နဲ႕
…………….ရက္ရက္စက္စက္…
ပိုင္း ခံလိုက္တဲ့အခါ…….ႏွင္းစက္ငိုတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္နံနက္ခင္းမွာ..အိပ္မက္ရိုင္းေတြ….ရွင္သန္
ညေတြမွာ..ေနမင္း..ပူျပင္းတာမ်ား……..
……………….
………………..
ကၽြန္ေတာ့္ တကိုယ္လံုး………………..
…………………………ျပာ
……………………………က်
………………………………ခဲ့..ရတယ္။