ေႏြတရိုး ေနထိုးလို ့ပူပူ
ကမ္းငူငူလြမ္းဆူပြက္ေစဖို ့
ကၽြမ္းေဆြသူလွမ္းမူႏြဲ ့ေလေတာ့
ေဆြးရိပ္ဗ်ာထူ……..
ေခၽြးသိပ္လာသူ ဥၾသငယ္တြန္သံက်ဴးေပမယ့္
ေတြးစိတ္မနာသူ ျမဴခိုးေတြသာေလတိုင္းေ၀ေပါ့
ရွစ္ခြင္မွိဳင္း ေမွ်ာ္တိုင္းသူ ့ရုပ္သြင္
ျမင္ျမင္ရာပူေဆြး
ိထင္ထင္လာသူေလပင္ျဖစ္လိမ့္နိဳးနဲ ့
ေမွ်ာ္မိတိတ္တခိုး…………..
……………………………………………..။                            ။