ကုိယ့္နာမည္ကုိယ္ျပန္မွတ္မိဖုိ႕
ကုိယ္ေသာက္ေနက်ဆုိင္ကုိသြားရတယ္
အားလုံးဘယ္သန္၊ အားလုံးလက္ရည္တူ၊ အားလုံးနတ္၀င္စားေတြခ်ည္း။
ေသာက္လုိ႕ေသတဲ့သူေတြအေၾကာင္းေျပာဆုိငုိေႂကြးရင္း
ဆက္ေသာက္ၾက။
ၿပီး
ကုိယ့္အတိတ္ကုိ ကုိယ္ျပန္ေသာက္ၾက
သံေ၀ဂရထားေတြ ခုတ္ေမာင္းၾက
ပုစဥ္းရင္ကြဲေတြ ရင္ကြဲေအာင္ေအာ္သလုိ
ရင္ကြဲေနသူေတြမုိ႕ ရင္ကြဲေအာင္ေသာက္ၾက
တစ္လုံးမွ၀င္ေအာင္ မသြင္းႏုိင္ဘူးတဲ့ မိတၱဗလဋီကာထဲ
အပုိင္ဂုိးေတြ တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး စိတ္ကူးနဲ႕ကန္သြင္း
နပုိလီယံအစစ္ကုိ မေတြ႕ေသးဘူး
ဆက္ေသာက္၊ ဆက္ေသာက္
မန္ခ်က္စတာယူႏုိက္တက္အသင္းကုိ အႏုိင္မရေသးဘူး
ဆက္ေသာက္၊ ဆက္ေသာက္
ဘယ္ဆိပ္ကမ္းမွ မကပ္ဘူး
ဘယ္ဘူတာမွ မရပ္ဘူး
ဆက္ေသာက္။
ဆုိင္ပိတ္ခ်ိန္ေရာက္ေပါ့။
ကုိယ့္ဂုိးကုိယ္ျပန္သြင္းၾက
ကုိယ့္အန္ဖတ္ ကုိယ့္အိတ္ကပ္ထဲကုိယ္ျပန္ထည့္
သူ႕ဖိနပ္ကုိယ့္ဖိနပ္ တစ္ဖက္စီမွားစီး
ကုိယ့္နားရြက္ကုိ ကုိယ့္ပုခုံးနဲ႕ကုိယ္တုိင္ထမ္းၿပီး
ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ျပန္ၾက။
အခ်စ္ေရ
တံခါးဖြင့္ပါဦးကြဲ႕။
ဂီတမွာအသံရွိရဲ႕လား။                 ။

ပုိင္စုိးေ၀

၁၁.၅.၂၀၀၁
သရဖူ၊ ႏုိ၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၁