ထရိုဂ်န္ရဲ့ သူရဲေကာင္း
အၾကိမ္တစ္ေသာင္း အေလးျပဳမိတယ္ ….

က်န္စစ္သား မဏိစႏၵာ ရွင္ေမြးနန္း မင္းနႏၵာ … … … …

မင္းတို႕ခ်စ္တတ္သလို ငါလည္း ဒူးေထာက္တတ္တယ္ ….
မင္းတို႕သာ ေက်ာက္စာထက္မွာ ေပ်ာ္ေနၾကတာ

ေႏြဥဩရဲ့ သစ္ရြက္ေတြ ဘယ္သူေတြ စာနာေပးလို႕လဲ ….
ပက္ၾကားအက္ ေရမဝင္ ဘယ္သူေတြ ေျမလာဖို႕ေပးသလဲ ….

ငါဟာအမိုက္အေမွာင္မ်ားတဲ့ တတ္ေယာင္ကားပါ
လည္ေခ်ာင္းကြဲကြဲ တစ္ခုနဲ႕ ဆူညံစြာ တိုးတိုးေလးေျပာမယ္ …. ….

ငါ့ရဲ့ တိမ္ေတြကို သယ္ေဆာင္သြားပါ …. …. ….