ႀကယ္ၿပာအိပ္မက္  (ဖုိးစည္)

ႀကယ္ၿပာေလးေရ…..
မင္းရဲ႔မ်က္ေတာင္တခ်က္ၿမင္ခြင္႔ရဖုိ႔
ငါေစာင္႕စားခဲ႔ရတာ အာဒံထက္ေတာင္
ေစာပါေသးတယ္..
ငါ႔ဥယ်ာဥ္ေတာမွာ မင္းအတြက္
ေခ်ာကလက္ေရာင္သက္တန္႔ေတြဟာ
ေႏြႏွင္းမုိးေတြနဲ႔ ဖူးပြင္႕လုိ႔
မိန္းေမာခဲ႔တဲ႔ ငါ႔ညဥ္႔နက္နက္ေတြမွာ
ွSt. Valentine လည္း ငါ႔ကုိ
လက္ေလ်ာ႕ခဲ႔ရဖူးတယ္…

.ႀကယ္ၿပာရယ္…မင္းသာမရွိရင္
ငါမေတးြ၀ံ႔ေလာက္ေအာင္ပါပဲ
ငါ႕ဘ၀ ၿမဴမွဴန္လုိ ေနေရာင္မလာခင္
မင္းကုိ ေငးခ်င္မိရုံေလးပါ…

ေ၀းေနႀကတဲ႔ ဒီအလင္းႏွစ္
အသေခ်ၤ ေတြ ႀကားမွာ မင္းကုိ
မမွဳိတ္မသုန္ ငံ႕လင္႕လုိ႔
ငါ႔ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ေထြးေပြ႕ခ်င္ရုံထက္
ဘယ္ေတာ႕မွ မပုိခဲ႔ပါဘူး..

အရင္လုိ ငါ႕မွာ..
ႀကယ္ေႀကြ တုိင္း ဆုမေတာင္းတတ္ခဲ႔သမ်ွ
တပ္မက္မွဳဆုိတာ ……
ငါ႔အဘိဓာန္အစ ဒုိင္ယာရီအဆုံး
ဘယ္တုန္းကမွ ရွာမေတြ႕ခဲ႕ဘူးပါဘူး ...ႀကယ္ၿပာ..

ကံႀကမၼာကုိ ေဘးဖယ္ထားရင္..
မင္းရဲ႔အလင္းေတြနဲ႔ ဆုံႏူိင္ခြင္႕က
ငါ႔ဘ၀မွာ ေမ်ွာ္လင္႔ၿခင္းဆုိတဲ႔
စိတ္ကူးေကာက္ရုိးတမွ်င္ပဲရွိတယ္.

ဒါေပမဲ႔..ႀကယ္ၿပာရယ္…..
ဘယ္ေတာ႔မွ.. ငါအလံမၿဖဴဘူး.

..တကယ္လုိ႕သာ…
    အိပ္မက္ေတြ ေနာက္မွာ ငါ႔ညေတြ.
           မုိးမေသာက္ခဲ႕ရင္………………..

..တကယ္လုိ႕သာ…
    .. တုိက္ဆုိင္ရုံထက္ပုိၿပီး…
       ..ငါ႕ဥယ်ာဥ္မွာ ႀကယ္ေတြပြင္႕ခဲ႕ရင္..

..တကယ္လုိ႕သာ…
 … ငါ႕တုိ႔ၿခားနားၿခင္းက…
     …..ပြင္႕ခ်ပ္တခုလုိ နု႕ညံ႔ခဲ႔ရင္….

….တကယ္လုိ႔သာ…
     …….တကယ္လုိ႕သာ…
           ……. တကယ္လုိ႕သာ...

အုိ…မေတြးခ်င္ဘူး..……………
ေ၀းၿပီးရင္ေ၀း ဆုိတာ သီအုိရီတခုထက္
ပုိမယ္မထင္ပါဘူး ႀကယ္ၿပာ………..
ငါတုိ႔ မဆုံႏူိင္ေတာ႔ဘူးဆုိရင္….
ငါ႔အနာဂတ္ေတြကုိေခါၤၿပီး
ဒီကမာၻႀကီးထဲကေန ငါထြက္သြားပါရေစ……