လြန္

ခေရပြင့္ေတြေႂကြေနတဲ့ သွ်ားညိဳေရာင္လမ္းမကို ခဏခဏ အိပ္မက္လို႕

တိမ္မွ်င္ပ်ပ် လႊမ္းေနာက္တဲ့ လမင္းခင္း ေကာင္းကင္ရယ္
ေခါင္မိုးေတြမွာ တင္က်န္ရစ္တဲ့ မ်က္ေရစတို႕ရယ္
ဒါဟာ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္လို႕ေတာင္ယုံဖို႕ခက္

႐ူးသြပ္ပ်ံ့လြင့္တဲ့ ဒီအနာ
ဓာရဏပရိတ္ မွန္မွန္ရြတ္
နံနက္ခင္းစိတ္ တည္ျငိမ္ေအာင္ တရားထိုင္

သြား…
ခု အိပ္ေခ်ေတာ့။ ။

အဲမူး

In: ကဗ်ာ Posted By: wordsareflowingoutlikeendless Date: Jul 26, 2010

Leave comment commentinfo

1 Comment & 294 views

Meditation?
I also do everyday.
But sometimes,,I cant concentrate no more.
🙁

At that time,,I want to kill someone at once who is always in my eyes & having in my heart.
😛
He..he…