ကၾကီး ခေခြး ျပန္ေရးခ်င္တယ္။
ကေလး ဘ၀ဆိုတာ
အျဖဴေရာင္ ပန္းေတာထဲ ေလွ်ာက္ရတဲ့
ေျခဖ၀ါး ႏုႏုလိုပဲ ျဖဴစင္ႏုညံ႕လွတယ္။

လိုခ်င္တာမရရင္ ျဖဴစင္စြာ ငိုမယ္
ႏို႕ခ်ဳိျဖဴေတြ စို႕လို႕ လြတ္လပ္စြာ ရယ္ႏိုင္တယ္။
အနာဂတ္အတြက္ မရိုးေျဖာင့္တဲ့ ဇာတ္ညႊန္းေတြ မေရးဘူး..။
အတိတ္ကို ၀ါျပီးသား ပီကယ္လို ေထြးထုတ္ႏိုင္တယ္။

လိုခ်င္တာကို စိတ္ေကာက္လို႕
ပစၥဳပၸန္ကို အရုပ္ လိုကစားႏိုင္တဲ့…..
ဟန္ေဆာင္ကင္းကင္း ေပ်ာ္စရာခရီး… မို႕…
အခ်ိန္ေတြ ေျပာင္းျပန္စီးတဲ့ ျမစ္ထဲ ျပန္ခုန္ခ်ခြင့္ျပဳပါ……။

ၾကီးရင့္လာေလေလ
စိတ္အပင္က ေသာကေတြ
သီးပြင့္လာေလေလမို႕ ျပန္ငယ္ပါရေစ…ကေလးသဖြယ္..။

အေငြ႕