ဒုကၡ (ဆူးနစ္ရင္)

ေနတုန္းထိုင္တုန္း
အခ်က္ျပေတာ့
သူ႔ ကို သတိရတယ္
ခပ္သုတ္သုတ္ လွမ္းရင္း
ရိွႏွင့္မေနဖို႔ကို
ႀကိတ္ ဆုေတာင္းမိတယ္
ေရာက္ၿပီ မရိွဘူး !

သူ႔ကို လွပ္ၿပီး

ကိုယ့္ ကို လွပ္တယ္
စိတ္ဒုန္းဒုန္း က်ၿပီး
ေဘးဘီကို ၾကည့္မိေတာ့
ေရ မရိွ ဘာ မရိွ ။ ။

In: ကဗ်ာ Posted By: sunittyin Date: Jul 10, 2010

Leave comment commentinfo

5 Comments & 372 views

ေတြ႕ၿပီ ဒုကၡ ကို…. “သူ႕ကိုလွပ္ၿပီး ၊ ကိုယ့္ကိုလွပ္တယ္”…ဆိုတာ မပါေတာ့ဘူးလား..
တမင္ မထည့္တာလား ဆရာ ရယ္..:) 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂

By: kyaesinkha at Jul 15, 2010

က်န္ခဲ့တာဟ ေဆာရီး ဟီးဟီး

By: sueenittyin at Jul 17, 2010

အဲ့ဒီ အေၾကာင္းက်န္ခဲ့မွပဲ
ဒုကၡ က ပိုၾကီးသြားေတာ့တယ္ ဟီးဟီး

By: sueenittyin at Jul 17, 2010

ဟားဟားဟား….ဆရာကေတာ့ဗ်ာ……

By: kyaesinkhajonathan at Jul 17, 2010

ဆရာဆိုရင္ဘာလုပ္မလဲ ? ဒီအတိုင္းျပန္လာမွာလာ?