ေကာင္းကင္က ေတာ့အျမဲ လင္းလက္ မေနပါဘူးေလ ..

က်မ အတၱေၾကာင့္လား ေတာ့ မသိဘူး
ေနညိဳရင္ ငိုေနတတ္တယ္

သူ႔အေၾကာင္း မေတြးမိေအာင္
က်မကိုယ္က်မ ေသြးေဆာင္ ၾကည့္ပါေသးတယ္
စကၠန္႔ေတြ မလပ္ေအာင္
တင္းၾကပ္စြာ စိုးမိုးထားခဲ့သူလို႔ ေတာ့
အျပစ္မဖို႔ ရက္ခဲ့ပါဘူး …

အမ်ားအျမင္ မွာေတာ့
လြန္ကာသြားသူလို႔ ထင္ေနေရာ့မယ္ .. ။

အလြမ္းေတြ ဖိတ္စင္ၾကဲေနတဲ့
၀န္းက်င္မွာ က်မကေတာ့
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းပဲ ျပံဳးတတ္ေတာ့တယ္ … ။

သူ႔အျပံဳးေလး တပြင့္ခူး
ရင္ထဲမွာ တခါ ဆူး
ဒီလိုနဲ႔ ရူးသြပ္စရာ ဥယ်ာဥ္ငယ္
က်မရင္ထဲ
ကြယ္၀ွက္ထားဖူးတယ္ .. ။

သ၀န္တိုစိတ္ဆိုလည္း ၾကိတ္မွိတ္
ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ စိုးစိတ္က
သူ႔ရင္ခြင္လႊာမွာ
ဦးကာထားသူ ဘယ္သူမ်ားလဲ
ခါးသီးတဲ့ အေတြးဟာ
ရင္မွာ ေႏြးေနတုန္းပဲ ………… ။

သူ႔မ်က္၀န္းေလးေတြရဲ႕ ကက်ဳိးဟာ
အသက္႐ႉသံေတြကို မွားယြင္းေစတဲ့
ရင္ခုန္ျခင္းမ်ဳိးပါ ..
သူနဲ႔က်မၾကား ျဖတ္သြားတဲ့
ေလညွင္းေလးေတြကိုလည္းက်မ မုန္းတယ္ .. ။
က်မ ေလာက္ သူ႔ကုိ
ဘယ္သူ သ၀န္တိုတတ္မွာလဲ .. ။

က်မပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္စက္ကေလးေတြ
သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလး ေတြနဲ႔
လာသုတ္ေပးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့
က်မငိုခ်င္တယ္ … ။

ခုေတာ့ရင္ထဲက
တစ္စံုတစ္ရာ အခ်ိဳ႕ကို
သူ႔အျပံဳးေတြ နဲ႔ပဲ ကြယ္၀ွက္တတ္ခဲ့ေအာင္
ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္ … ။

အေဖာ္ဆိုလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္ မရွိေတာ့ဘူး …………. ။

က်မ အရူးအမူး ခ်စ္ဖူးသြားတာ
သူ႔ကို ဘယ္သူ ေျပာျပေပးမွာလဲ .. ?
ေစာင့္စည္း အပ္တဲ့ အရာေတြၾကားမွာ
ကြယ္၀ွက္ကာ ထားခဲ့ရတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံု
သိမ္ျမဳပ္မသြားဘူးဆိုတာ ယံု …

က်မ ဘယ္ေတာ့မွ ပံုမေျပာတတ္ပါဘူး ………. ။

12:15 ( am )
21.7.2009 ( Tue )

လြမ္းလိႈင္း