အိပ္ေရးပ်က္ေနတဲ့ဘ၀

မနက္ျဖန္ဆုိတာမေရမရာ အတိတ္ဆုိတာကမွဳန္၀ါး၀ါးနဲ႔

ဆုပ္ကုိင္ထားစရာ သက္ေသေတြလည္းရွားပါးေနျပီ…

အဲဒီ က်ဴရွင္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွေမာ့မၾကည့္ေတာ့ဘူးစိတ္တင္းထားေပမယ့္

ခဏခဏေရာက္မိေနတဲ့ အေတြးေတြ..

ေနာက္ျပီးေတာ့ ႏွစ္သိမ့္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း….

တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ရတာမဟုတ္ပါဘူး

ငါကုိယ္တုိင္ေတာင္ ဒီႏြံထဲက မထြက္ႏုိင္ေသးလုိ႔ပါ

ရုပ္ရွင္ေတြ ပုံျပင္ေတြထဲကလုိ..

ငါလည္းမင္းသားေလးျဖစ္ခ်င္တာေပါ့….

အခုေတာ့ တစ္ခါလာလည္း အမုန္း

တစ္ခါလာလည္း အရွဳံးနဲ႔

အဲဒီငါက်ေနတဲ့တြင္းက

ဘယ္ေတာ့မ်ားမွဆုံးေတာ့မွာလဲ

In: ကဗ်ာ Posted By: linmoe Date: Jul 21, 2016

Leave comment commentinfo