ရုိးရုိးေလးပဲ ရူးခဲ့တယ္ …

ဒီေခတ္မွာ

အမွန္တရားေတြေဘာင္မ၀င္ဘူး …

ရုိးသားတဲ့သူေတြ ဘ၀ပ်က္တဲ့ေခတ္ …

မ်က္ႏွာဖုံးေတြတပ္မွ လူရာ၀င္တဲ့ေခတ္ …

ပ်ားရည္သုတ္လိမ္းထားတဲ့ ဓါးသြားေတြ

ေရာင္းပန္းလွတဲ့ေခတ္ …

အဲဒီေခတ္ !

.

ဒီေခတ္မွာ

မွ်တမႈ ဆုိတာ ဟာသၾကီး …

မ်က္စိကုိဖြင့္ နားကုိစြင့္

ကြက္ေက်ာ္နင္းဖုိ႔ အသင့္ျဖစ္

မိတ္ေဆြစစ္ဆုိတာ

ပုံျပင္ထဲကဇာတ္ေကာင္အသစ္

ေရွ႕ထက္ေနာက္ေက်ာကို

ပုိကာကြယ္ရတဲ့ေခတ္ …

အဲဒီေခတ္ !

.
ဒီေခတ္မွာ …

မုသားခ်ိဳေတြ ေလထုထဲ

ပလူပ်ံ ..

ညစ္ညမ္းတာလဲမေျပာနဲ႔

ထြန္းကားတဲ့ယဥ္ေက်းမႈ ကုိက

လည္သူစားစနစ္ …

ကမာၻၾကီးကုိ အဆိပ္ခပ္ရင္း

ဒီလူေတြပါ အဆိပ္ျပန္သင့္ …

.
အဲလုိေခတ္မွာ …

ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္တည္ေဆာက္ရင္း

ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္ ဖ်က္ဆီးေနၾက …

ပ်က္ဆီးေနရ …

အဲလုိေနရာက

အရူးေတြေနတဲ့ ဒီေလာကတဲ့ !
.

(အသဲေက်ာ္)

In: ကဗ်ာ Posted By: A Thae Kyaw Date: Jun 9, 2016

Leave comment commentinfo