ဘ၀ က
ကဗ်ာတပုဒ္သာဆို
ကာရံနဲ႔ စိတ္အၾကား
အစပ္အဟပ္ မတည့္စြာနဲ႔
တခုခုကို အေသာမသတ္ .. ဆာတယ္။
ေရနစ္ရင္း ေရဆာရင္း မ်ားျဖစ္ေနသလား။
ကိုယ့္အေတြးကိုကိုယ္
သေဘာက်မိတယ္။
ဘ၀ထဲကိုေရာက္ေနတာေတာင္
သူ႔ကို က်ေနာ္ နားမလည္ေသးဘူး။
တခါတခါ
တံခါးေတြ အကုန္ပိတ္
ဆိတ္ျငိမ္မႈ မွာ
အသိစိတ္ မသိစိတ္တို႔
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ယူလိမ့္ႏိုး နဲ႔
ေနၾကည့္ခ်င္တယ္။
သူတို႔ေတြ တိုက္တဲ့ စစ္ေျမျပင္တခုလို
က်ေနာ္လည္း ျပိဳပ်က္ေနျပီ။
ဘ၀ ဆိုတာ ခုထိ ဘာမွန္းမသိ။