“ေလတံခြန္”

ေလအစုန္မွာ

ေလဟုန္စီးရင္း

တစ္လြင့္လြင့္တက္

ငါ…

မိုးတိမ္ေတြေပၚ

ခိုစီးပါရေစသား…..။

ရစ္ဘီးမွာ

ေႏွာင္ငင္တြယ္

ၾကိဳးရယ္တင္းျပန္ေတာ့

ကမာၻေျမေပၚ

ဦးခိုက္တစ္ဖန္

ငါ…..

အက်ဥ္းတစ္ခါ စံ

သို႔ေပမယ့္

စိတ္အေတြးဟာ

လြတ္လပ္ရပါေစသား…..။

တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာလည္း ေလတံခြန္ တစ္စင္းလိုပါပဲ…..။ ဟိုး အေ၀းဆီမွာပဲ အိပ္မက္ေတြကို ရြာခ်ရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေနသားက်ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္….။ ဒါေပမယ့္လည္း ပင္ကိုယ္အားနည္းတဲ့စိတ္က တစ္ခါ တစ္ခါေတာ့လည္း ရံႈးပါတယ္….။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ေတာ့ ထ ရမွာပဲေလ…။

(ဂၽြန္မိုးအိမ္)