စိတ္နာတယ္ “ အေမွာင္ ”
ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့လေရာင္မွာ
ငါဟာ တိတ္တခိုး က်ရွံဴးသူ …

အလင္းေတြ ငတ္မြတ္တမ္းတ
ေကာင္းကင္ဟာ သေရတျမားျမား
အိပ္မေပ်ာ္သူကို ညိႈ႕ငင္ေခၚယူလို႔
တစ္စြန္းတစ္စ ၾကားေယာင္ေနတဲ့
ပန္းပြင့္အူသံဟာ ေရမႈန္ေရမြားေတြကအစ
စိတၱဇေယာင္ေဆာင္ျပီး ေျခာက္လွန္႔ေနတယ္ …

ေလေျပပိုက္ကြန္မွာ အေတြးဟာ
ပင့္ကူတစ္ေကာင္လို ခ်ည္ငင္ရစ္ဖြဲ႔
သစ္ပင္လိုဘဝေတြသာ လႈပ္လွဲရမ္းခါရျပန္တယ္ …

အာရုဏ္အတက္ဆိုတာ
ခါတိုင္းဒီေလာက္မခက္ဘူးမဟုတ္လား
အခ်ိန္ရဲ႕ အပိုင္းအျခားမွာ
မီးခိုးေရာင္သက္တန္႔ေတြ
မီးေတာက္လို လြင့္လူးခက္ထန္လာ …

ငါ့မ်က္လံုးတစ္ရံမွာ ေခ်ာရည္အိပ္မက္ေတြနဲ႔
စီးဆင္းအက္ကြဲ ……..
ျပာမႈန္လိုအၾကည့္ေတြဘဲ ထစ္ခ်ဳန္းအံု႔သည္းရင္း
ငါဟာ ကဗ်ာကို မုန္းသြားခဲ့ျပီ …. ။

ေနမင္းေဝး (ခ) ေမာင္ေရခဲ – ေကာင္မေလးထြက္သြားျပီးေနာက္ ၁၉၁ ရက္အၾကာ …