ေခါင္းစဥ္ေတြေျပာင္းလိုက္ေပမယ့္ ဒီစာေၾကာင္းပဲျပန္ေရးမိတယ္
လမ္းခြဲေတြမ်ားလြန္းေပမယ့္ ဒီလမ္းကိုပဲျပန္ေလွ်ာက္မိတယ္
ငါဟာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုအစြဲအလမ္းၾကီးျပီး
ကေလးတစ္ေယာက္လို ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္ မဟုတ္ေတာ့လည္း

ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ အက်ည္းတန္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲလား
ေတြ ့၊ၾကံဳ၊ဆံု၊ကြဲ ရျခင္းက ေရွးေရစက္ ဆိုရိုးရွိေပမယ့္
တကယ္တမ္းက် ဆံုေတြ ့ခဲ့ျခင္းက အက္စစ္တစ္စက္သာ
ငါ့အတၱနဲ ့ငါ ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္တယ္

ဘယ္သူမွမသိေအာင္ လႊတ္ခ်လိုက္တဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြ
ဘယ္သူမွမသိေအာင္ ငါျပန္ေကာက္
တကယ္ေတာ့လည္း ရင္နာတယ္ဆိုတာ ဖီလင္တစ္မ်ိဳးပါပဲ

ဆံုးရွံဳးသြားတဲ့ႏွလံုးသား အစားထိုးမရမွေတာ့
သူ ့လဲ လက္ညိဳးထိုးမေနေတာ့ပါဘူးေလ

ခ်စ္ခဲ့ျခင္းကို ဆြဲထုတ္

အလြမ္းေတြကို လက္စသတ္

ကဲ…ေမ့မရလဲ ရွိေစေတာ့…။