ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္းကင္ထက္က
“မာနၾကယ္ေၾကြ”
သူမဖိနပ္ေအာက္က”သဲတစ္ပြင့္”အျဖစ္
ျပန္၀င္စားတယ္………………..
အလြယ္တကူက်င့္သံုးေနက်
မုသာ၀ါဒေတြအားလံုး
(သူမေရွ႕မွာဆို)
ကြ်န္ေတာ္ဖုတ္ဖတ္ခါခ်န္ထားခဲ့ျပီးသား………..
ပန္းတစ္ပြင့္မ်က္ေစာင္းေအာက္
စိတ္ပါလက္ပါလည္စင္းခံ
“အခ်စ္”၀င္လာကတည္းက

“ေနာင္တ” တစ္သိုက္

အေ၀းဆံုးေျပးထြက္သြားခဲ့တာ

အရွံုဳးတေပြ႔တစ္ပိုက္နဲ႔

ေပ်ာ္တတ္လာတဲ့အထိပဲ……………

အခ်စ္ဆိုတာ
(အခန္႔မသင့္ရင္)
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ထက္ပိုခါးတယ္………………………….။             ။