(နိဒါန္း)

ဘုရားသခင္သည္

လူသားေယာက်္ားေလးကို ဖန္ဆင္းၿပီးေနာက္..

သူကိုယ္တိုင္ နာက်င္ေနသည့္..

ဒုတိယဖန္ဆင္းမႈကို စတင္ခဲ့ေလ၏….။

(၁)

ႀကယ္ကင္းေသာ ဗလာသက္သက္ကို

ခ်ိတ္ဆြဲကၿပရေသာ ညၿဖစ္သည္..

သို႕ေသာ္ တစ္စံုတစ္ရာေသာအလင္းက

မံႈၿပၿပနွင့္ပင္  ေတာက္ပ ေနခဲ့ခ်ိန္..

တခ်ိဳ႕ေသာ ေလၿပည္ကႀကိဳးတို႕တြင္

ရနံ႕တစ္ခ်ိဳ႕ ခိုး၀င္လာ၏..

ထိုညတြင္ ေစာင္းႀကိဳးတို႕ နိုးထလာႀကသည္..

ေၿမၿပင္ထက္မွ ပန္း ဟူေသာ နာမအသစ္မ်ား..

၀င့္ႀကြားစြာ ထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီ…

ထိုည တြင္……

ထိုညတြင္…..

…………………

ဘုရားသခင္ သည္ …

လူသားမိန္းကေလးကို ဖန္ဆင္းေနေလ၏….။

ထိုအခိ်န္၌ပင္..

တစ္စံုတစ္ရာကို သူဆာေလာင္လာခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္….

သူမ မ်က္၀န္းထဲမွာလည္း  

အေငြ႕အသက္မ်ားကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။။

(၁)

ဒီမိန္းကေလးဟာ

မင္းအရိပ္ကို ခိုလိမ့္မယ္….

မင္းအခက္ကို ခ်ိဳးလိမ့္မယ္..

မင္းနွလံုးသားကို စားသံုးလိမ့္မယ္..

မင္းမ်က္ရည္မွာ ေမြ႕ေပ်ာ္လိမ့္မယ္ အာဒမ္…

သူမကို ဆက္ဖန္တီးဖို႕

မင္း လက္ခံေနဦးမွာလား…..။

(၁)

သခင္…

ကၽြန္ေတာ္ အလိုဆံုးဆုမွာ

ကၽြန္ေတာ့အရိပ္မွာ တစ္ေမွးခန္႔

သူအိပ္စက္ေစဖို႕ၿဖစ္ပါတယ္..

ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ဟာလည္း

နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းတည္းစေတးေပးရတာ

အားနာ သိမ္ငယ္မိသူၿဖစ္ပါတယ္..သခင္..

ကၽြန္ေတာ့ကို မၿမင္ပါနဲ႕..

သူမကို သာ အတင့္တယ္ဆံုးအၿဖစ္ ထုဆစ္ပါ..သခင္..

ယေန႔ညမွာဘဲ ပန္းေတြပြင့္ခဲ့ၿပီမဟုတ္လား…           

သူမဟာ လာၿခင္းေကာင္းေသာ မဂၤလာတစ္ပါးၿဖစ္ပါတယ္..။

(၂)

ဒါေပမဲ့  အာဒမ္…

မင္းမနက္ၿဖန္တိုင္းမွာ

သူမေပ်ာ္၀င္လာလိမ္မယ္..

အဲဒီလို ေပ်ာ္၀င္လာဖို႕မွာ

တစ္စံုတစ္ရာကို သူမေခၚလာေပလိမ့္မယ္..

အဲဒီအရာကို… ငါမတားနိုင္ဘူး…အာဒမ္..

မင္းလည္း တားနိုင္မွာမဟုတ္လို႕…ငါတို႕နာက်င္ရလိမ့္မယ္..

အဲေတာ့

မင္း..မွားယြင္းမဆံုးၿဖတ္ပါနဲ႕ေတာ့ အာဒမ္

သူမကို ဖန္ဆင္းမႈ ငါရပ္လိုက္ေတာ့မယ္….

(၂)

သခင္….

သူမသည္ ေကာင္းေသာ လာၿခင္းၿဖစ္ပါသည္…

ထို႕ေႀကာင့္ ေကာင္းေသာ ေပ်ာ္၀င္မႈၿဖင့္ သူမလာပါလိမ့္မည္..

သူမယူေဆာင္လာေသာအရာမွာ

လက္ေဆာင္တစ္ခုသာ ၿဖစ္ပါလိမ့္မည္…

မနက္ၿဖန္တိုင္းမွာ သူမအတြက္ ႀကည္နူးေသာအခါ…

ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုရက္တိုင္းတြင္ ေမြ႕ေပ်ာ္ရပါလိမ့္မည္..သခင္..

ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကို မၿပင္ပါေတာ့နဲ႕..

သူမအား ေတြ႕ၿမင္ခြင့္သာေပးသနားပါ…။

(၃)

အာဒမ္…

မင္းသိပ္ ေခါင္းမာတယ္….မဟုတ္လား..

အဲဒီအက်ိဳးအၿပစ္ဟာ

မင္းအနစ္နာဆံုးတစ္ခ်က္အၿဖစ္..

ေဟာဒီ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ က်န္ရစ္လိမ့္မယ္..

တကယ္ေတာ့

ဒီေန႔ငါ တစ္စံုတစ္ခုကို ဆာေလာင္ခဲ့တယ္..အာဒမ္..

အမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္.

သူမမ်က္၀န္းေတြကေန လ်ံက်ေနတဲ့ ဆာေလာင္မႈေတြပါဘဲ…

မင္းနာက်င္ရလိမ့္မ ယ္.. ရံႈးနိမ့္ရလိမ့္မယ္..

သူတို႕ရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြကို အတတ္နိုင္ဆံုးေရွာင္ပါ အာဒမ္..

မင္းဆႏၵနဲ႕ သူမကို ဆက္ဖန္တီးပါ့မယ္..

ငါမွာတာကိုသာ မေမ့ပါေစနဲ႕….။

(၁)

အို….ငါ

မ်က္ေစ့မ်ား အၿမင္မွားေလသလား….

လက္ဖ၀ါး ေသးေသးသြယ္သြယ္….

ဆံႏြယ္ဆံခက္ မ်ားနွင့္..

တင့္တယ္ၿခင္းတိုင္း တင့္တယ္ေနသူ..

တကယ္ဘဲ မင္းဟာ

ကမၻာေၿမရဲ႕ အဖိုးအတန္ဆံုးလက္ေဆာင္တစ္ခုပါဘဲလား…

ငါ့နံရိုးေလးအတြက္ ငါေက်နပ္လိုက္တာ..မိန္းကေလး…ရယ္…

အဲဒီ ငါ့ထက္ၿမင့္ၿမတ္သြားတဲ့ နံရိုးကေလးတစ္ေခ်ာင္းဟာ

ေဟာသည္ ကမၻာအတြက္ အႀကီးမားဆံုးလက္ေဆာင္တစ္ခု

ဖန္ဆင္းၿပဳစုနိုင္ခဲ့ၿပီတဲ့လား….ကြယ္….

မင္းနဲ႕အတူ…ပန္းကေလးေတြဖူးပြင့္လာႀကေပါ့…

အဲသည္သင္းရနံ႕မ်ားနဲ႕အတူ..ေဟာဟိုက ႀကယ္ၿဖဴၿဖဴကို

ဆြတ္ခူးဦးမယ္မဟုတ္လား…

ဆြတ္ခူးနိုင္မွာပါ……

ႀကယ္ေတြနဲ႕လိုက္ဖက္လြန္းသည့္တိုင္

မင္းဟာ တင့္တယ္လြန္းလွသူပါ  မိန္းကေလးရယ္….။

(၁)

ဥယဥ္ထဲတြင္ သစ္သီးနီနီမ်ား သီးလာသည္…

ဘုရားခင္သည္ တိတ္တဆိတ္ အသက္မဲ့သြား၏..

အမွာစကား…..

အာဒမ္……

ၿပီးေတာ့ ဧ၀….

ဘာေႀကာင့္လဲ….အာဒမ္

ဘာေႀကာင့္လဲ…….။

ဘုရားသခင္  အသက္မဲ့ေနသည္….။

(နိဂံုး)

အာဒမ္သည္

ဧ၀၏ မ်က္၀န္းေတြထဲ စိုက္ႀကည့္မိခို္က္..

သူမ ကလည္း ၿပန္ႀကည့္ေနေလသည္…………….

နုိးဆက္ ေန႔